Ech, z tymi babami normalnie.

Gretchen, co najlepszego narobiłaś? Tłumacz się.

Pojechałem dziś do Wrocławia, by wyjaśnić sprawę z poruszonym przez Ciebie słoniem:-)

Idę więc przez Zoo, zbliżam się do wybiegu dla słoni. Akurat były. Nawet fajnie nam się gadało, gdy przeszedłem do sedna.

Gdy tylko usłyszały słowo “Gretchen”:

i tyle było naszej rozmowy, heh…

No dobra, ale myślę sobie, że inny zwierz będzie coś wiedział.

Podszedłem do hipopo. Gadamy se, gadamy, coś tam o nurkowaniu dał mi trochę rad, a i o krokodylach, którym spuścił lanie powiedział.

Westchnąłem, bo wypadałoby wyjawić, z czym ja do gościa…

Gdy tylko rzekłem: “Gretchen”, hipopo:

Gretchen, weźcie wy sobie wyjaśnijcie, o co wam w końcu chodzi, co? A nie ja tu trafiam między tryby!

============================================

Gretchen, a tak poważniej mówiąc, naprawdę udało mi się to wyjaśnić. No i słonica nie nazywała się Kama, lecz Birma. Tęskniła do sąsiedniego wybiegu, na którym mieszkały pozostałe słonie. Ze względu na to, że spory wybieg zajmował nosorożec, połączenie było niemożliwe. Dopiero, gdy w ramach jakiegoś programu zoologicznego wysłano tego nosorożca do Francji, wybiegi zostały połączone i Birma jest już szczęśliwa. Oto ona: