Ponad rok temu, gdzieś w listopadzie zacząłem pisać mój najdłuższy cykl, znaczy cykl miał 14 części (oki, jeden z najdłuższych, bo Historia jednej piosenki chyba więcej odsłon miała) i opowiadał o najważniejszych dla mnie filmach.

Początek był tu, po pewnym czasie przyszedł czas na suplement, znaczy film “Smażone zielone pomidory”, w międzyczasie napisaliśmy też o kinie taki dwugłos z Mindrunnerem, no i teraz znowu czuję, że czas powrócić do tematyki filmowej, szczególnie, że na TXT jej prawie nie ma ostatnimi czasy.

Planuję opisać kilka filmów z Niemiec, może jakiś austriacki, myślę, że więcej niż 10 tego nie będzie, ale obaczymy, pożyjemy.

A teraz do roboty:)

Aaaa, zanim do roboty, to oczywiście chciałem zaznaczyć, ze zadaniem cyklu jest pokazać, że w ostatnich kilku czy kilkunastu latach w Niemczech powstało dużo dobrych filmów albo wartych uwagi, które niekoniecznie są znane u nas.
Ogólnie mam wrażenie, że kino niemieckie nie cieszy się zbyt dużą estymą w Polsce, więc trza tu pokazywać to co dobre.

Film powstał w 2007 roku, nakręcony przez reżysera o nazwisku, które mi nic nie mówi:), pan nazywa się Robert Thalheim, film jest koprodukcja niemiecko-polską, grają w nim polscy aktorzy choćby Piotr Rogucki, wokalista zespołu Coma czy wcielający się w rolę Stanisława Krzemińskiego Ryszard Ronczewski.
Film zaczyna się mocnym akcentem, bo piosenką Niemena “Dziwny jest ten świat”, takie było to dla mnie dziwne acz pozytywne usłyszeć w niemieckim filmie tę piosenkę, zresztą o ten motyw zahaczałem tu:

http://tekstowisko.com/tecumseh/56156.html

O co chodzi w “Turystach”? (upraszczam tytuł, bo nie chce mi się pisać całego, zresztą właściwie nie wiem, jak brzmi polski tytuł, bo te co je w internecie napotkałem, wszystkie wydają mi się błędne)?

Jak dla mnie to najważniejsze jest zetknięcie się kultur i ludzi, ich spostrzeżeń, przemyśleń, stereotypów, uprzedzeń, wizji itd
Do Polski przyjeżdża Sven (Alexander Fehling), który ma w Muzeum w Oświęciumu odrabiać służbę zastępczą, właściwie nic więcej o nim nie wiemy, trochę taki jedermann, zwyklak znaczy, zwykły Niemiec, który pojawia się na sobie nieznanym terenie, który ma historię taką jak ma. W dodatku ten Niemiec musi skonfrontować się z wrogimu lub nieznanymi lub obcymi mu ludźmi. Najciekawsze jest pokazanie tu dwu postaci: właśnie owego Svena i Stanisława Krzemińskiego, byłego więźnia obozu koncentracyjnego w Auschwitz,ich skomplikowane, trudne, a jednak z czasem pełne szacunku relacje są osnową filmu.

W którym dzieje się oczywiście wiele więcej, mamy więc obowiązkowy wątek miłosny, a raczej odnalezienia się (krótkotrwałego?) dwu osób, które niekoniecznie pasują do rzeczywistości małomiasteczkowej i trochę beznadziejnej Oświęcimia. Sven jest tu obcy, Ania (Barbara Wysocka) chce się jak najszybciej stąd wyrwać i uciec do Europy. Ciekawy jest też kontrast, to Niemiec reprezentuje tu zatroskanie o przeszłość, pamięć, to on przeżywa to, Polacy zaś żyjąc w cieniu obozu muszą właściwie zajmować się walką o byt, nie mają czasu ni ochoty żyć wiecznie w cieniu martyrologii, w cieniu Holocaustu, wolą się wyrwać na dicho (Ania),pójść na piwo z kumplami, zagrać w zespole rockowym. itd

“Na końcu przyjdą turyści” jest na pewno opowieścią o historii, o pamięci, o zbrodni, o tym jak to co teoretycznie ważne, co powinno nami wstrząsać, jest tylko pozorem, jest tylko w programie do odbębnienia, ładnie ma wyglądać, ale nie ma w tym treści, a ludzie jak Krzemiński, jak byli więźniowie, świadkowie tamtych czasów są właściwie zbyteczni i niepotrzebni (symboliczny motyw z walizkami)

Zaleta filmu jest na pewno, że pozwala na oddech, nie jest to dydaktyczna, nudna i tragiczna historia o Holocauście, po której nie tylko nastolatki mają dosyć tematu, jest to wieloaspektowy film o Polsce i Niemczech, o historii, o pamięci, o wartościach, o przeszłości, o stereotypach, tez o dojrzewaniu ale i o zagubieniu, o niepewności, o młodości i starości.

A tu mają Państwo 28 stron po niemiecku o filmie:)

http://www.bpb.de/files/1AUZJI.pdf

A tu po polsku do poczytania (acz tłumaczenie)

http://polish-jewish-heritage.org/Pol/07-09_W_koncu_przyjda_turysci.html

To tyle na dziś, cykl nie będzie ukazywał się jakoś regularnie, następna część raczej nie przed świętami, najprawdopodobniej w styczniu.
W każdym razie kilku dobrych filmów proszę się spodziewać:), czy teksty będę dobre, to inna sprawa, od pisania o filmach i w ogóle od dobrego pisania się odzwyczaiłem ten tekst pisał mi się strasznie źle i nie tylko dlatego, że zasypiam i przytłacza mnie perspektywa wstania o 5.20 jutro:(

W każdym razie zapraszam na dalsze odsłony cyklu i jako przerywnik pojawi się też kiedyś wpis o Lasse Hallstroemie.