Nie poszedłem do roboty. Na szczęście Piet wisi mi jeszcze dwie dniówki więc nawet się nie opierał jak maksymalnie zbetoniony zadzwoniłem koło północy z dobrą nowiną.

Jeszcze w domu, przed pójściem do Wolfpacka, wciągnęliśmy z Bennym colę z dwiema kroplami rozcieńczonego kwasa.

Tak dla animuszu, żeby zneutralizować szok stroboskopowy.

Rave’on C. wyszli bez wokalisty, który (nie no to jest po prostu rozpierdalające) zatruł sie szpinakiem. W sumie nie miało to większego znaczenia, bo wszyscy znamy repertuar i na wokal wskakiwał ktoś z publiki. Ja wybłagałem „Kinky Afro”, ale dałem dupy jak w połowie zapomniałem słów i za karę jakieś laski wysmarowały mnie serem z tubki.

Benny w godzinę nawalił się Margaritami. Cały wieczór przespał między kegami, a ludzie robili sobie z nim fotki. W międzyczasie Wolfy, właściciel klubu, wywalił na niego całą gaśnicę, a typ się nawet nie obudził. Szwedzka stal.

Koncert był naprawdę udany. Mimo, że to była totalna prowizorka to ludzie dostali konkretnej szajby. Basiście zrywały się struny i pod koniec grał już tylko na jednej. Po pół godzinie kapela była maksymalnie najebana, ale komu to przeszkadzało? W końcu nikt nie przyszedł tu słuchać Stinga, czy innego U2.

Anneke i Lisa przyszły z Kati, w której się masakrycznie bujam. Niesamowita dziewczyna. Ma cudowne, małe piersi, a ja uwielbiam laski z małymi cyckami. Pewnie to przejaw mojej ukrytej gejowskiej podświadomości. Kati jest miniaturową, śliczną Wietnamką. Same zalety.

Na koniec Rick i Tobias, dwóch potężnych gejów, odśpiewało „We Will Rock You”, co chyba obudziło Benny’ego. Przylazł do nas twierdząc, że już ma dosyć tego pedalskiego wycia i wychodzi. Jak chcieliśmy mu zamówić taksę to stwierdził, że ma w dupie taksówki i pojedzie rowerem.

Do domu przyjechał koło 5 rano. Radiowozem. Gliny znalazły go pod marketem wtulonego w damkę. Dobrze, że pierdolec ma meldunek, bo był ledwie przytomny. Do tej pory nie idzie się z nim dogadać.

Jutro mam drugą zmianę więc mogę sobie spokojnie leżeć z Johnym Walkerem.

A ha. Umówiłem się z Kati na sobotę. Co prawda nie pamiętam w jakich okolicznościach, ale mam to zapisane na ramieniu, a to na pewno nie mój charakter pisma.

Tom.