z punktu widzenia laika – amatora, znaczy sie mojego.
kluczowe wydaje mi sie istnienie organizacji, stojacej za dziennikarzami zawodowymi, uwiarygadniajacej dziennikarzy ale tez i uwiarygadnianej przez nich. zakladajac pewne uproszczenie – najlepsi dziennikarze trafiaja do najsilniejszych i najbardziej opiniotworczych gazet. te staraja sie tych najlepszych, oczywiscie zgodnych z linia programowa, pozyskiwac.
sila swojego dziennikarskiego zaplecza oraz mozliwoscia kreowania wrazen i pogladow czytelnikow, gazety otrzymuja dostep do wiadomosci i zdarzen, o ktorych bloger amator, czy nawet dziennikarz lokalny nie maja dostepu. staja sie po prostu sila niejako polityczna, ramieniem medialnym partii.
natomiast jako silne instytucje sa w stanie oprzec sie powaznym naciskom, chroniac skutecznym parasolem prawnym (finansowym) dziennikarzy, pozwalajac im tym samym czesto na balansowanie na granicy prawdy czy tez dowodów.
nie twierdze, ze jest to zdrowe, ale tak oceniam rzeczywistosc.
dlatego tez jakos nie spodziewam sie zmierzchu gazet, choc faktycznie – wzmacniac beda swoja internetowa noge. oczywiscie – w internecie konkurencja bedzie wieksza, ale najlepsi dziennikarze sledczy i tak beda nadal w tych samych koncernach medialnych, a przecieki plynac beda do tych, ktorzy beda przecieki wykorzystywac po linii przeciekaczy.
no i argument koronny: sledzia nadal nie da sie zawinac w ekran, nawet cieklokrystaliczny (wiem, wiem – japoncy juz mahja takie cuda, ale cena wciaz za wysoka).