Dzieki Futrzaku – zauwazylem teraz te mikroliterki “edytuj”.

“Nie wiem, o co mu chodzi. Wiem, co napisał. I tego się trzymajmy.”

No, wlasnie tego sie trzymam.

Poczynajac od tytulu:

“Nie tylko Gross – kłamstwa o kryzysie marcowym 1968”

Co robi tu ten Gross jesli chodzi o rzetelna krytyke zle napisanej ksiazki historycznej o marcu 1968? Przypominasz sobie kiedy Gross pisal o marcu?

dalej mamy:

“Artur Wolak szczycący się pochodzeniem z chasydzkiej rodziny, dziś zamieszkały bodajże w Vancouver”,

“To papka łącząca liberalną pop-kulturę Zachodu z marksistowskimi sformułowaniami (o życiorysie autora nic niestety, nie wiemy) “

czyli ataki ad presonam. Wiemy juz czemu taka zla ksiazke pan Wolak napisal. Bo to Zyd jest.

a potem poczytaj sobie to co pan Chodakiewicz pisze od siebie:

Niestety, większość z marcowych emigrantów raczej nie jest jeszcze zdolna zrozumieć te proste prawdy. Aby pojąć tragedię głównie polskich chrześcijan, należałoby zdać rachunek sumienia z okresu „utrwalania władzy ludowej” w latach 1944-1956. I nie przeszkadzałoby to w konstatacji, że część z tych, którzy tłumili powstanie antykomunistyczne, potem – w marcu 1968 r. – samej stała się ofiarą systemu, który współtworzyła. Rewolucja pożarła własne dzieci. Taka już jest natura rewolucji. Ci, którzy do niej przystępują powinni sobie z tego zdawać sprawę.

i jeszcze:

Właściwie każdy antykomunista, ofiara systemu, cieszyłby się, że udaje mu się wyjechać spod reżimu totalitarnego, a tym samym dać sobie i swoim dzieciom szanse na godne życie, na zdobycie wykształcenia i na doświadczenie wolności.

Czyli – sami sobie ci Zydzi winni. Zrobili komune a ona ich wygnala. A poza tym czy stalo sie im jakies nieszczescie? Przeciez wszyscy im zadroscilismy, ze moga uciec z Polski.

i wiele jeszcze takich kwiatkow. Merytorycznie sie do ksiazki Wolaka nie odnosi prawie wcale.

Jesli ma to byc naukowa recenzja to jest to prawdziwe kuriozum na poziomie gimnazjum.

Tylko ze to nie jest recenzja bo z Wolakiem to sie Chodakiewicz w pierwszych trzech akapitach rozprawil piszac:

“Częstokroć nie potrafią oni połączyć w logiczny ciąg opisywanych przez siebie zjawisk. Nie dostrzegają niekonsekwencji interpretacyjnych i brną uparcie w bezdroża wybranych przez siebie percepcji. Aby tak się mogło stać wprowadzają semantykę, która odzwierciedla preferowany przez nich obraz przeszłości.

Klasycznym przykładem takiego podejścia do historii jest publicystyczna praca pt.(w tłumaczeniu): Wyrzuceni-los polskich Zydów w komunistycznej Polsce Artura Wolaka”

najbardziej podoba mi sie ten “klasyczny” (wobec ksiazki wydanej w 2004 roku).

No i Wolaka mamy z glowy. Mozna teraz po nim poskakac, jest on jedynie pretekstem dla sprzedania kilku “prawd objawionych” na temat marca.

Wiec reasumujac Futrzaku, ja mysle ze nie o ksiazke panu Chodakiewiczowi chodzi…