w zasadzie nie ma między nami sporu (poza kwestią zasadnośći stosowania taktyki kosynierów w warunkach współczesnego pola walki).

Ja po prostu będę się opierał, że się nie da wszystkiego na raz osiągnąć.

Albo masowość, albo klub.

bylem kiedyś na przedstawieniu Piwnicy w sali Kongresowej. Groza!

A przecież t katastrofa odbyła się przy (i mimo) ogromnej dobrej woli zarówno na scenie jak i na widowni.

Chociaż cuda się zdarzają.

Bylem kilka,miesięcy temu na kabarecie w sali na kilkaset osób i to pełnej. Na dodatek widownia była, jakby tu rzec – wymagająca. W zasadzie uczeni i przygarść studentów.

Początek byl trudny, ale potem jakoś się odnaleźliśmy wszyscy wraz i było fajnie. Zdecydował dowcip z telefonem komórkowym. Kiedyś się okazja nadarzy, to opowiem.

***

Przeczytałem Pana historię budowlaną. Bardzo budująca.

Mam i swoją. Mieszkam w bardzo dobrze zrobionej kamienicy.

Trochę się bałem, bo poza wykończeniówką, nie miałem wielkiego wpływu.

Ale potem się okazało, że mieszka tu z nami prezes tej firmy budowlanej, co to budowała.

Na inne jego produkty ludzie się skarżą. a my nie.

To jest właśnie, odwrotny do etycznego, sposób osiągania skuteczności.

Mam wrażenie, że jesteśmy wyuczeni do szukania takich dróg optymalizacji. Opartych na meta wiedzy, sposobie, że o pozaprawnych innowacjach nie wspomnę.

Co oczywiście nie umniejsza mojego zachwytu etycznego i estetycznego dla Pańskiej historii

Pozdrawiam znad wirtualnej Kałki