przesiąknięte jest złem i grzechem do cna. Powinien zostać powołany siepacz do spraw Grzechów. Taki bydlak coby was (w tym i Ciebie) prał skórzaną, czarną rękawicą po gębie a na karku gasił papierosy. W imię cnotliwego żywota, oczywiście :)

A w archiwum odnalazłem kolejne potwierdzenie grzesznej natury Grzechów

Tuwima

- Wrzuciłeś Grzesiu list do skrzynki, jak prosiłam?

- List, proszę cioci? List? Wrzuciłem, ciociu miła!

- Nie kłamiesz, Grzesiu? Lepiej przyznaj się kochanie!

- Jak ciocię kocham, proszę cioci, że nie kłamię!

- Oj, Grzesiu kłamiesz! Lepiej powiedz po dobroci!

- Ja miałbym kłamać? Niemożliwe, proszę cioci!

- Wuj Leon czeka na ten list, więc daj mi słowo.

- No, słowo daję! I pamiętam szczegółowo:

List był do wuja Leona,
A skrzynka była czerwona,
A koperta…no, taka… tego…
Nic takiego nadzwyczajnego,
A na kopercie – nazwisko
I Łódz… i ta ulica z numerem,
I pamiętam wszystko:
Że znaczek był z Belwederem,
A jak wrzucałem list do skrzynki,
To przechodził tatuś Halinki,
I jeden oficer też wrzucał,
Wysoki – wysoki,
Taki wysoki, że jak wrzucał, to kucał,
I jechała taksówka… i trąbił autobus,
I szły jakieś trzy dziewczynki,
Jak wrzucałem ten list do skrzynki…
Ciocia głową pokiwała,
Otworzyła szeroko oczy ze zdumienia:

- Oj, Grzesiu, Grzesiu!

- Przecież ja ci wcale nie dałam

- Żadnego listu do wrzucenia!...

==============
po co nasze swary głupie,
wnet i tak zginiemy w zupie…