.

.

Jak łatwo rozdawać fałsz
podając go za prawdę,
nie bacząc na finał
ciemniejszy od charakteru.

To nieludzkie! Początkiem zaistnieć
końcem się okazując, to nieludzkie
przecież!Megalomania odrywa
kupony naiwnych.

Dla jednych nie problem.Życie
dalej sie toczy, dzień,
kolejny pod dachem
w różnych miejscach świata.

Dla innych poranek ciężką pracą,
zaoranie ugoru graniczy z cudem.
Wykonać życie zapominając-
zadanie ponad siły średniego wzrostu.

Dziś

nikt nie czeka
okna zamykają i otwierają oczy
bez wyrazu
drzwi nasłuchują przeciągiem
ściany bledną kolorami
zegary wloką się
żałobnie wystukując
wczorajszy pogrzeb

***

Boli,
że nawet o krzyk trudno,
zastygł na granicy krtani.

Pamięć dokonuje wyroku
pod murem powiek.


Woda w proszku By: marekpl (6 komentarzy) 17 maj, 2008 - 17:54