Odniosę się przede wszystkim do Pana ostatniego komentarza. Ale zanim o tym, to jeszcze powiem Panu, że się z Nim zgadzam w temacie “nie ma niezależnych think-tanków”. Uznaliśmy jednak z Panem Lorenzo, że warto jest przedstawić zdecydowanie inny punkt widzenia na panujący nam niemiłościwie syf finansowo-ekonomiczny. No i stało się. :)

Powyższe łączy się jednakże poniekąd z tym, co napiszę teraz, zdając sobie sprawę, że być może zostanę uznany za jakiegoś oszołoma.
Czytając to-i-owo doszedłem do przekonania, że każdy kryzys ekonomiczny rozpoczynał się od napompowania bańki spekulacyjnej na rynku finansowym a ponadto uważam, że każdy jeden z nich był wywołany i sterowany bynajmniej nie “niewidzialną ręką rynku”.
Bajka o “niewidzialnej ręce” jest dobra dla frajerów z ulicy i dlatego tak znakomicie podtrzymywana przez większość ekonomistów i kolportowana przez zależne media.

Czy to już się kwalifikuje pod “teorię spiskową”? Nie wiem.
Wiem natomiast, że już panika giełdowa w 1907 została sztucznie wywołana zamieszczeniem artykułu przez jednego z wielkich banksterów, w którym informował uprzejmie czytelników, że ma dowody na to, że banki należące do niektórych z jego dalszych kolegów są niewypłacalne. Których kolegów? – tego oczywiście nie powiedział.
Ale lawina ruszyła i była tak umiejętnie sterowana, że doprowadziła w efekcie do utworzenia FED.

I tak dalej, i tak dalej.
No oszołomem jestem, prawda? :)
Tylko, że już dawno temu prezydent Jefferson ostrzegał, że instytucje finansowe stanowią większe zagrożenie dla wolności obywatelskich niż armie. A pewien arystokrata brytyjski (chyba Stamp, ale głowy sobie za to uciąć nie dam) wygłosił pogląd, że jeśli chcemy pozostawać niewolnikami i na dodatek opłacać koszt swego niewolnictwa, winniśmy pozwolić bankierom kreować pieniądz i kontrolować dług narodowy.

To powyżej to tak a’propos wizji jednego pieniądza, jednego banku, jednej władzy, co nieodmiennie kojarzy mi się z zawołaniem pewnego malarza, któremu kiedyś zdarzyło się kanclerzem zostać.

Co będzie teraz? Scenariuszy jest parę. Jeden sam Pan przedstawił dość przekonująco, niestety.

Pozdrawiam serdecznie.