tymi emocjami.
Niczym innym sie nie pisze.

Można udawać, że nie, ale na końcu to jednak tak.
Można starać się wyprać z nich tekst, ale pod nim, pod słowami, w doborze słów, bawieniu się ciszą, stagnacją, biernością czy czym tam jeszcze emocje są, potem okazują w czytelniku, jak w lustrze.