Zabieram się do Tekstowiska od dawna – żałuję, że dopiero teraz. Nie miałem sił dzielić na dwa, mojego serca – między Salonem24, a TXT właśnie. Kiedy mówię, że nie miałem serca, to mówię, że tak było i to nie jest, żadna próba usprawiedliwiania się. Po postu były pewne nadzieje pokładane w Salonie – moje osobiste nadzieje, które okazały się złudne.

Ale przejdę do pewnej ważnej rzeczy, którą jeszcze w tej nocie chciałbym poruszyć – oczywiście, ważna ta rzecz jest dla mnie – może zawiodłem tych, którzy mnie tutaj powołali. Mam nadzieję, że nie.

Mam nadzieję, że jeszcze mam kilku czytelników.

Stałem się ostatnio dość radykalną osobą. Obawiałem się tego od dawna – ale jest to wynik pewnego rozczarowania, wynik “zachłanności wartości”. Wyostrzone poglądy nie świadczą o upartym i bezkrytycznym dążeniu ku tym poglądom – wręcz przeciwnie – kiedy ktoś ma radykalne poglądy potrafi je jeszcze bardziej radykalnie odrzucić. Tak mi się wydaje. Ponieważ, kiedy pogląd jest wyostrzony i się nim zawiedziesz, tym łatwiej go ośmieszyć w swoich własnych oczach. Dziwna ta teoria – ale w rzeczywistości to tak działa.

Uwielbiam zastawiać pułapki na myszy. Nie wiem czy o tym pisałem – jest to wynik tego, że manipulacji sam się kiedyś po drodze nauczyłem, uwielbiałem manipulować ludźmi i samym sobą. Oczywiście ta broń szybko okazała się być obosieczna i zamiast dystansować się od innych, to inni dystansowali się ode mnie, wyczuwając to, że gdzieś tam kryje się we mnie coś “niedobrego” – dystansowali się i odcinali pozostawiając mnie samotnym.

Pułapki na myszy przydają się w rzeczywistości wirtualnej, ale nigdy nie w życiu społecznym vis-a-vis. Więc Czytelniku – dopiero teraz potraktuj moje słowa jako wstęp do tego co tutaj będzie zapisywane. I jako ostrzeżenie. Jedyne w swoim rodzaju.