przy ,,Władcy pierścieni”, nigdy nie czyutałem i nie lubiłem fantasy i SF ( w przeciwieństwie do tzw. fantastyki grozy czy horrorów, które uwielbiałem od zawsze).
Więc i ,,Władcę” traktowałem jako jakieś bajeczki, bzdury i takie tam, w końcu sięgnąłem i 3 noce wyrwane z życiorysu 9wprawdzie nie całe, bo gdzies koło 3, 4 w nocy się spać kładłem) i żałowałem, że się tak szybko kończy.
I sięgnąłem po Tolkiena inne choć to już nie było to.

No, ale za to innych objawien nie ma, i rzeczy popularnych, wszędzie chwalonych i nowości raczej nie czytam, zresztą ostatnio nie czytam nic, ale jak czytam, to wolę sam odkrywać.

A np. wszyscy zachwalali mi ,,Alchemika” Coehlo, przeczytałem, no i gniot totalny w sumie.

Pzdr

To ja całkiem podobnie – jako nastolatek ze trzy razy do “Hobbita” podchodziłem. bezskutecznie. Nie umiałem zaakceptować inności (rasista byłem, znaczy). Jakoś tak ze trzy lata temu musiałem tego “Hobbita” przeczytać i okazało się, że mi się podoba. Ale dopiero po jakichś 50-70 stronach.

Akurat jakoś w tym samym czasie pojawiły się filmy Jacksona i porównałem sobie wizualną stronę własnych i jego wyobrażeń. Okazały się bardzo zbieżne. Ale gdybym tego “Hobbita” nie przemęczył, pewnie bym filmów nie tknął. No tak już mam.

Pozdr.

ja na ten czas delektuję się “Oranżadą” Jerzego Jarniewicza. Ta ma ci dopiero smak i jaka świeżość
Ukłony

Cała młodzież to się raczej nie przekona, co najwyżej ta jej niewielka część, która sięgnie po książkę z własnej woli, bez przymusu. Ale Potter rzeczywiście świetnie się nadaje do zarażania literaturą. Mój ośmiolatek najlepszym dowodem.

Marketing naprawdę potrafi zniechęcić do sięgnięcia po książkę czy udania się do kina. Tyle że w końcu trzeba się zreflektować, bo ocenianie czegokolwiek przed zapoznaniem się z tym czymś to w końcu niewąska głupota.

Pozdr.

jak tylko skończę zapalnowane lektury na najbliższe dwa- trzy miesiące, bo

pomimo

umiejętności wyszkolonej szybkiego czytania (kursy itp) to kilka miesięcy w

kajeciku czytelniczym mam zabukowane i jakoś np. “Bakunowy faktor” Johna Bartha

nie chce czekać(a czeka od dwóch lat:)) , ba podejrzewam że nawet oprotestowałby “bezkolejkowość”,

a na to pozwolić sobie nie mogę:)

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

Właściwie to właśnie o tym pisałem. Przecież i mnie potteromania (jak każda mania) skutecznie zniechęciła do sięgnięcia po książkę. Gdyby nie syn i jego upór, pewnie jeszcze długo albo nigdy nie zajrzałbym go Hogwartu. Co i Tobie polecam. Nie zawiedziesz się. O ile oczywiście weźmiesz poprawkę na gatunek.

Też się cieszę, że znowu możemy zamienić słowo. Dopiekł mi ten niebyt.

Pozdr.

Dobrze by było, aby się złamał. Nie ominęłaby go przyjemność.

A co do rzymskich katolików, czyli nas – procent widzących we wszystkim zagrożenie odpowiedników talibów na szczęście nie jest wysoki.

Pozdr.

uwierzysz że podświadomie czułem że ktoś to już przeczytał z tekstowiczan(?)

mam wydanie Czytelnika z 1980, stron I tom 876, drugi ok. 500. Zakupiłem na

portalu aukcyjnym za 20 pln z banalnego powodu: zgubiłem wydanie z 1996

wydanego przez Muzę, łatwiejsze w czytaniu ale w trakcie przeprowadzki zaginął

pierwszy tom :( a bez niego ani rusz.

Swoją drogą czy pamięta Pan genialna wymianę zdań pomiedzy paniami,

polegającam na co wymyśleniszym nazwaniu profesji drugiej? u mnie 7 stron

bitych obelg:)) aż mnie korci coby przepisać:)

gadałem kiedyś o tym z referentem Bulzackim, wielce ciekawa sprawa (dla mnie)

p.s piszę jakbym się znał, ale faktycznie to interesuje mnie Barth i to co stworzył

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

ja mam to z Muzy.

Co do Bartha, to Bakunowy faktor mam za arcydzieło. Formy, języka i co rzadkie – tłumaczenia.

Bardzo podobały mi się Pływająca opera i Opowiadać dalej.

Natomiast Ostatniej podroży Sindbada Żeglarza nie skończyłem. Choroba duszy mnie dopadła i już nigdy nie chciałem do tego wrócić.

Zresztą wydane paskudnie i literki malutkie …

PS A Harrego lubię. Może dlatego, że w moim wieku na mody się już nie reaguje. Ani pozytywnie, ani negatywnie.

Opowiadac dalej też mam, następne w kolejce, a przygoda z Bakunowym zaczęła się bardzo niewinnie. W radiu BIS chyba lat temu 100 czytali kilka kawałków i po prostu uklękłem, poraziło mnie dlatego kupiłem i czytam…powolutku niestety:)

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

to najczęściej jest zwykła głupota.

Jak człowiek słyszy, że ukazał się siódmy tom przygód Małego Czarodzieja to ma pewność, że mówi to idiota(ka), który(a) nie wie o czym mówi.

A że w naszym dziwnym kraju wszystko się upolitycznia, to inna jest kwestia. Tez zabawna. I z książki dla młodzieży, buduje się barykadę.

fabuła jest równie genialna -pisze to po jednej trzeciej książki:)

skrót na google gdzieś jest

“ W ostatnich latach siedemnastego stulecia, wśród fircyków i głupców z londyńskich kawiarń znaleźć było można długonogiego, nerwowego chudzielca, nazwiskiem Ebenezer Cooke, bardziej ambitnego niż zdolnego, a mimo to bardziej zdolnego niż ostrożnego, który, podobnie jak towarzysze jego swawoli- a każdy z nich powinien był kształcić się w Oxfordzie lub Cambridge – stwierdził, że ciekawsze są igraszki z dźwiękiem angielszczyzny niż ślęczenie nad jej sensem, i miast sposobić się do trudów nauki, wyuczył się klecenia wierszy, szlifując, zgodnie z panująca modą, arkusze kupletów, w których pelno było Jowiszów i Jupiterów, zgryźliwie dźwięczących rymów i napiętych jak struna porównań, naciąganych do granic wytrzymałości”

lecę, pozdrawiam:)

_{Prezes , Traktor, Redaktor}