Dwa lata temu o tej porze roku, właśnie sobie uświadomiłam, że właściwie niemal dokładnie w tych dniach, zaczęła się nie tylko jesień...

Dwa lata temu o tej porze zapadłam się głęboko, za głęboko.

Wszystkie kości były całe zupełnie bez sensu.

Chodziłam jak automat. Myślałam jak automat. Niewiele jadłam.

Skowyczałam często.

I tylko zimno mi było cały czas tak strasznie…

Bardzo dobry ten Twój tekst.