dawanie komuś zycia, w sytuacji gdy to dawanie jest dla mnie i DLA MOICH BLISKICH wyrokiem śmierci a przedtem kaźni, budzi we mnie taki sam paniczny strach, jak odebranie sobie życia przez Siwca. Rozumiesz to Chłopie? To jest dawanie świadectwa siły zasad w ktore się wierzy, przekonania, że są ideały ważniejsze niż fizyczne przetrwanie.
Moge sie z tym nie zgadzać, ocenić że nie dałbym rady, że rodzina i przezycie byłoby ważniejsze niż jakiś tam Zyd – ale mieści się to dla mnie w tym samym obszarze co czyn Siwca. Jest to kwesatia wartościowania, hierarchi zasad. O tym piszę.

Czaujesz to, czujesz spoglądanie co wieczór na rodzine, w sytuacji gdy zamknięty w komórce Zyd w wyniku donosu szmelcownika przyniesie im zagładę? Gdy na podwórku milkna strzały po rozwałce takiej samej rodziny jak Twoja, która ukrywała żydowskie dziecko? Wczuj się Igło, wiem że potrafisz….