A nikogo z uczestników dyskusji nie obchodzą tak naprawdę muzyczne gusta ludności. Oni sobie uzurpuja tę wiedzę, a najchętniej by ją narzucili. Przez pewien krótki okres (pre)historii naszego grodu wychodził “Glos Smoczy”
Redagowany przez jedną osobę, o jednej, dla jednej, a czytać musieli wszyscy i udawać, że ich to i interesuje i dotyczy. Pod karą konsupmcji bez znieczulenia.
Układ(tfu!) idealny!

Pozdrawiam ubawiony hucpą wokół Pacewicza!

tarantula