swego czasu na Twoim blogu były fotki.Zastanawiałem się czy to Ty Gretchen.Nie mogłem wydedukować bo ocząt nie widziałem.

Taki stary nawyk lubię patrzeć w oczęta,choć nie każdy ma tak śliczne,chabrowe jak ja,ale tak czynię odkąd pamiętam.

Nieistotne w tym momencie bo piszę odpowiedź i na niej staram się skupić,by ładnie i dowcipnie wypadło,ale czy tak wyjdzie obaczym!

Ad rem,że jesteś Pani ustosunkowana i zawód masz Pani forsiasty to nie znaczy,że musisz Pani w kompleksy wbijać takich jak ja nieboraków.

Nie żebym tam był zazdrosny o Pani publicity,sławę i pieniądze,co to to nie,ale troszkie mnie tam w miętkie kolnęło.

W konsekwencji to bardzom rad,że mam przyjemność być w tak przesympatycznym gronie.
Żal wielki,że to wirtualna przygoda.

Sympatycznie jest poprzekomarzać się po przyjacielsku,bez nerw,połajanek.

Dla absolutnej jasności to staram się pisać to co myślę,o czym jestem przekonany,co czuję i wiem.nic z pozoranctwa i pod publiczkę.

Najrzetelniejsza z prawd zawsze w moich tekstach.

Zajefajny slogan mnie wyszedł w końcówce.
Teraz to ja Panią do rogu wpędziłem.

Jednak co chłop to chłop!

Pozdrawiam