o wlasnie Pan Jerzy ladnie to ujal – roznice miedzy znajomscia jezyka, fatyczna praktyka. Wlasnie kazdy szanujacy sie student na zachodzie odbywa podczas studiow -obowiazkowy semestr zagraniczny, potem 6 miesieczna zagraniczna praktyke zawodowa – najczesciej anglojezyczny,o ile pochodzi z germanskigo kregu kulturowego. O ile jezyk angielski w tym kregu jest prawie druga muttersprache -ludzie swiadomi – jada na 6/12 miesiecy do kraju gdzie te umiejetnosci moga szifowac na codzien,w sklepie, na campusie,na uczelni.

Wracaja do krajow pochodzenia z praktyczna pewnoscia poslugiwania sie jezykiem w wort und schrift. Czy w Polsce, ktos moze sobie pozwolic na semestr zagraniczny w usa ? w australii ? Ale przeciez jest blizej do Szwecji, czy filandii. Blad nauczanie lezy w zubozeniu calego systemu nauczania w kraju, ktory jest uzalezniony od poziomu lektorow -ci ktorzy wyjerzdzaja do krajow jezykow,ktore nauczaja li tylko na urlop -oczywiscie nie zapewniaja zadnej kompetentnej obslugi potencjalnych odbiorcow uslugi. To mechanizm i rutyna tzw.humanistow, gdy np.tacy ludzie ja ja z tytulem inzynierskim zachodniej uczelnii – stawiaja wymagania takie jakie stawia dzsiejsze szybkie zycie -schnell, effektiv, perfekt.

Grüss Gott
-wz