Zastanawialiście się czasem czy to możliwe: ktoś was podpatruje, ktoś bystry, ze zmysłem obserwacyjnym i głową pełną głupich pomysłów. O ile nie żyjesz jak mnich, a wasze życie składa się, poza spaniem jedzeniem i pracą, z miłych przerywników, rozmów z koleżankami i kolegami, kupowaniem seksownej bielizny, sprzeczaniem się z osobą X na temat osoby Y i adorowaniem pani Z, możesz być w wielkim niebezpieczeństwie. Nikt z nas nie mówi tego głośno, lecz wszyscy doskonale o tym wiemy – mamy do wyboru: albo zgłupieć i i zostać czubkiem ogarniętym manią prześladowczą który zaciera za sobą wszystkie ślady i planuje nawet najgłupsze ruchy kilka godzin naprzód, albo … żyć normalnie i liczyć na to, że żaden inny czubek nie śledzi cię, choć czasem jest to balansowanie na cienkiej linie zawieszonej między wysokimi budynkami…

Wszystko jest tak kruche, do tego jeszcze wrócimy.
Narazie odszedł Referrent (double z jak w Zorro), spróbuję zabawić was.