„Wprost” kocha tanie efekciarstwo. Jeszcze bardziej niż inne pisma. Wie o tym każdy, kto się interesuje polityką. Podobnie jak o tym, że „Wprost” od czasu przejęcia w nim sterów przez red. Janeckiego kocha Kaczyńskich i PiS. Bezgranicznie i bez względu na fakty.

Niespecjalnie więc dziwi najnowsza „sensacja” popularnego tygodnika – Kaczyńskich obaliły tajne służby! Wszystko jest w niej jak z „Wprostowego” podręcznika tworzenia newsów. Są tajemniczy anonimowi informatorzy, są tajne służby, jest afera i wielka polityka. No i najważniejsze – jest skrzywdzony J. Kaczyński, po raz kolejny pognębiony przez ciemne zakulisowe siły.

Tylko że tym razem wyjątkowo prymitywna i głupia to konstrukcja. Bo szefem Agencji Wywiadu, dla której miał pracować Andrzej K. od 2005r. był Z. Nowek. Na mocy decyzji kogoś, kto się nazywał Kaczyński. Nadszefem wszystkich służb był Z. Wassermann, najwierniejszy z wiernych, w swojej wierności nie zważający nawet na pomiatanie ze strony młokosa z zacięciem do lansu. Nadszefa również wyznaczył ktoś, kto się nazywał Kaczyński.

W tej sytuacji próba wciśnięcia ludziom kitu, że funkcjonariusze kierowanych przez pisowskich nominatów tajnych służb obalili pisowski rząd wygląda na rozpaczliwą próbę uprzedzającego (bez odpowiedniego komentarza, wyjaśniającego “o co chodzi” wiadomość o miejscu pracy Andrzeja K. mogłaby doprowadzić “ciemny lud” do wniosków wielce niepożądanych i wielce niepatriotycznych) zamieszania w głowach wszystkich wierzących w każde słowo prezesa PiS (oraz w słowa ludzi z nim związanych). Bo w głupotę panów dziennikarzy wierzyć trudno. W końcu to raczej bystre chłopaki są.

W najbliższych dniach należałoby oczekiwać pozwów sądowych wobec „Wprost” ze strony gen. Nowka oraz p. Wassermanna. No bo z informacji zawartych w artykule wynika, że albo sami świadomie obalali rząd, do którego należeli, albo zrobili to niechcący, czyli są żałosnymi nieudacznikami, albo też zrobili to ich funkcjonariusze wbrew woli swoich przełożonych, co oznacza nieudacznictwo do którejś tam potęgi. I z której strony by nie patrzeć – panowie zawsze mają w plecy.

A jaka jest prawda o udziale Andrzeja K. w aferze gruntowej i o całej tej zagmatwanej historii? Jesteśmy skazani na domysły wywodzone z kapiących pomału informacji. Wnioski z nich wyciągane zależą od wyciągających. Moje są takie, że CBA nie mogło nie sprawdzić Andrzeja K. przy tak poważnej akcji i musiało wiedzieć o jego dawnych lub obecnych związkach ze służbami. Wiedza o rozpracowywanym to przecież podstawa każdego śledztwa, elementarz pracy policyjno-wywiadowczej. No chyba, że są prawdą twierdzenia krytyków CBA o dyletanctwie jego funkcjonariuszy i nade wszystko propagandowo-ideologicznym charakterze jej funkcjonowania.

Jeśli nawet tak miałoby być, jeśli CBA w swym „profesjonalizmie” nie sprawdziło przeszłości Andrzeja K., nie dotarło do informacji na jego temat lub zadowoliło się tym, co mu podrzuciły inne służby, to wyłaniałby się nam z tego wszystkiego obraz intrygi zakrojonej szerzej niż się początkowo wydawało. Biorąc pod uwagę fakt, że role w niej rozpisano dla dwóch tajnych służb, z których jedna podlega nie ministrowi koordynatorowi służb, lecz bezpośrednio premierowi, nie można nie podejrzewać, iż decyzja o akcji zapadła na szczeblu ponadministerialnym.

To właśnie na takim szczeblu można by zaplanować skończenie całej sprawy oficjalnym wyrokiem dla pana K., po którym człowiek posługujący się tym nazwiskiem, mógłby spokojnie ruszyć do nowych zadań, już z nową tożsamością. Nieprawdopodobne? A bardziej prawdopodobna jest zgoda pana agenta na rolę współczesnego politycznego kamikaze, który godzi się na gnicie w więzieniu, byle tylko rząd obalić? Jak dla kogo. Jeśli jednak wziąć pod uwagę istnienie takiej świadomości, która prowadzi do stawiania na serio pytania-zarzutu, dlaczego w 1989r. nie można było zorganizować od razu wolnych, powszechnych wyborów do sejmu i senatu, to staje się zrozumiałe, po co i dla kogo wygłupiają się dziennikarze „Wprost”.

PS A gdyby moje dywagacje za jakiś czas okazały się trafione, to zaklepuję pierwszeństwo. :)