Rankiem wściekła mnie informacja, że na jakieś przekazania gruntów lotnisku nie zaproszono Dutkiewicza! To takie małostkowe, małowate i matołowate. Nigdy nie byłem wielbicielem Schetyny – wręcz przeciwnie, jak większość wrocławian nie czuję zbytniej sympatii do tego pana ani za grosz zaufania. Ponieważ jednak nie mam też żadnej wiedzy, czy zarzuty wobec Schetyny miały jakiekolwiek podstawy, czy były tylko zwalczaniem przeciwnika politycznego czy biznesowego, to starałem się zawsze tę moją rezerwę tonować.

Dutkiewicz, widząc jakie karły działają w polityce, i nie jest to aluzja do żadnych zdwojonych zjawisk biologicznych, ma prawo zacząć swą własnę rolę w polityce i państwie zaznaczać i pozycję budować. Życzę mu powodzenia, choć formacja konserwatywno-katolicka to akurat nie moje marzenie, więc mogę mieć w przyszłości kłopot ze szczerym popieraniem takiego ugrupowania. Na razie jednak wystarczy się przyglądać, co z tego się wykluje. Bo w tej chwili czuć zbuka – smrodek zawistników i pomniejszaczy…