kiedy pierwszy raz się tą dziwną geą zainteresowałem, to mi powiedziano, że żeby się nauczyć, to trzeba najpierw kilka lat karty za brydżystami nosić. Wtedy tej głębokiej i prawdziwej myśli nie zrozumiałem.

W liceum byłem chyba jedyną osobą, która nie umiała grać. Jakoś to przeżyłem, choć naigrawano się ze mnie złośliwie.

A na studiach jeden kolega wręczył mi któregoś dnia podręcznik licytacji wspólnojęzykowej i poinformował, że za tydzien gramy w turnieju.

Nie wygraliśmy, ale też nie odpodliśmy nazbyt wcześnie. Szło się nauczyć.

Pozdrowienia