Niekoniecznie. Postudiować wystarczy naszych -Katolków starszych braci Żydów – a okaże się, że to, co opisuje Biblia o Bogu Abrachama, Jakuba, Mojżesza, Dawida, Jezusa nijak się ma do tego co piszesz, że niby dobro to kwestia umowna. Wystarczy poczytać o prorokach których mordowano gdyż mówili o Dobru które bużyło mały i ciasny światek ówczesnych. To samo dotyczy smierci Jezusa – ot Dobro i Dobry o którym zaswiadczył Jezus, wywaracał wygodny świat kilku “dobrych inaczej” . A Ewangelia której personalizacją jest Jezus nie jest kwestią umowną zatwierdzoną przez większość ale jest czymś co się można przyjąć luib odrzucić. Ewangelia mówi o Dobrym i o Dobru.
Ty sugerujesz, że coś takiego jak Ewangelia = opowieść o Dobru powstaje gdy grupka się spotka i napisze kodeks… . Gdy tymczasem jest inaczej.

Ja piszę w odniesieniu do nie do jajka czy kury lecz do konkretnej historii opisanej na kartach Biblii – skonfrontowanej zresztą z historią powszechną Izralela.

Po co ma widać. Wystarczy, że są jakieś zasady, subiejtywne dobro które nigdy dobrem nie będzie. I to nie jest kwestią umowną, gdyż gdyby było umowną nie byłoby sensu sądzić zbrodniaży w Norymberdze. Dlaczego dobro kogoś innego ma być wyższe od dobra “kogoś innego”. Przecież nie zawsze większość ma rację. A wielośc nie przechodzi w jakość. Można więszkością przegłosować, że wiosny w tym roku nie będzie.. . Ale po co, wiekszość nie ma władzy absolutnej.

A dla mnie ma, gdyż potwierdził, że zbrodnia jest zbrodnią a zło jest złem niezależnie kto je czyni. Gdyby iść Twoją logiką subiektywnego dobra Jan Paweł II powinien uznać, że grzechy sług Koscioła były dobre dla tych którzy je popełniali i nic mu do tego aby je oceniać. Jednak JP II, swoimi przeprosinami “powiedział co innego”.

Proponuję się oprzeć nie na tym czego nie znamy – co będzie lub nie za 400 lat, ale na tym co się wydarzyło i można się do tego odnieść.

Pozdr.

************************
“SZUKAĆ! To rzucić się w głąb samego siebie, zanurzyć się w poszukiwanie Boga;
wynurzyć się,
by szukać człowieka.”