jeśli da się to jak z Lego poskładać, to ja jestem za, mimo że chwilami mam odczucie, że przekraczamy barierę dźwięku, znaczy mi zaczyna coś dymić w obwodach :) ale to i lepiej. To jak w życiu – nie da się cały czas żywić watą cukrową. Czasem trzeba (wegetarian uprasza się o nie czytanie dalej) wbić zęby w kawał mięsa, prawda.

Pozdrawiam i czekam na ciąg dalszy. Trzeba by to jakoś w całość ująć, coby nie grzęzło w ogólnym sosie tematycznym TXT. Niech Maszyna pomyśli o tym.