nie bał się tak stać pod tą gwiazdą? A gdyby ona, ta gwiazdka, Panu tak na głowę spadła? Miałby Pan co prawda zasługi, ale z gwiazdą w głowie. I to nie betlejemską.

Pozdrawiam w sumie uspokojony, bo to dawno przecież było

Sierp i młot podpierałem jedną ręką, ale lewą i niedbale, więc po 16 latach się obalił! A we Włoszech go nie było zbyt wiele, tego socjalizmu-komunizmu zachodnioeuropejskiego. Rok później byłem w Bolonii, która wtedy obchodziła święto “L’Unity”, bo rządził nią komunistyczny burmistrz i zarząd miasta. Pamiętam moje zdziwienie, gdy okazało się, że komunikacja miejska w czasie porannego i popołudniowego szczytu była darmowa. Innych osiągnięć socjalnych nie zauważyłem…

Zwisała pewnie czerwona szmatka, bo pełno ich było w tym dniu w Wenecji, zainfekowanej na kilkadziesiąt godzin komunizmem. A przecież w XX wieku któryś papież był najpierw arcybiskupem Wenecji…