Podawali glównie dousznie, oczywiście ze znieczuleniem w postaci amnestii dotyczącej postu i powstrzymywaniem się od spożywania wszystkiego, co w nim zabronione. Stalo sie to (ta amnestia) niejako z mocy urzędu, jako że udzielil jej dyżurny ksiądz-kapelan, zezwalając nawet na tańce do bialego (jak to u lekarzy, choc w wersji radykalnej preferują oni ponoc kolor zielony) rana. Mnie sie zeszlo okolo 23 jak zauważyleś.

Teraz, po porannym przeglądzie sytuacji, udaje sie na brydża w gronie … lekarzy(:)). No cóż – w pewnym wieku należy z tymi typami zacząc utrzymywac dobre stosunki.

Pozdrawiam serdecznie