Jeśli ktoś uważa, że kalectwo jest darem, to jego wola. Szczególnie jeśli jest ofiarą tego daru.

Natomiast przychodzenie do ofiary wypadku i mówienie jej, że paraliż od pasa w dół to dar i ma się z tego cieszyć, to lekkie przegięcie. Nawet, jeśli ma Pani pod ręką książkę, w której osoba sparaliżowana od szyi w dół pisze o tym jako o największym szczęściu.

Pani obrażanie się, na wytknięcie nietaktu jest zabawne…

Pozdrawiam