A propos cadyka, przypomniał mi się jeden z moich pierwszych moskalików na salonie, przeznaczonych dla tych, co po katastrofie smoleńskiej zapałali miłością do Rosji i żołnierzy sowieckich:

Podpisywał kto apele
i kto bredził nam o zniczach,
tego cadyk Elimelech
zmieni w trąbkę od moskwicza.

Ech, człowiek był wówczas niewinny… Takoż jego twórczość, że wspomnę jeszcze jeden moskalik:

Kto apele pisał z chęcią,
by Sowietów uczcić zniczem,
nasra mu na głowę dzięcioł
przy kościółku pod Miliczem.

Wystarczyło pięć lat prezydentury gajowego i niewinność została utracona, że przytoczę:

Kto by sądził, że Marucha
pozostanie w Belwederze,
tego wkrótce ktoś wyrucha
przy kapliczce pod Ludźmierzem.

PS Przepraszam za te nudne wspominki, to cadyk wywołał upiory przeszłości :)