(Przepraszam za dygresje w tekście, ale trochę się rozrzewniłem)

No właśnie. Ostatnio sporo się o tym w polityce mówi. Ja osobiście nie wiele z tego słucham, ale mimo to mam swoje przemyślenia (jak zwykle zresztą – często nie słuszne). Do napisania tego tekstu natchną mnie, nie ukrywam, program Pospieszalskiego, którego co ciekawe wcale nie oglądałem. Jednak usłyszałem parę słów i w głowie mej pojawił się taki mniej więcej pomysł.

Jak patrzę na dzieci w wieku 5-6 lat to myślę sobie, że tak mniej więcej za 3 lata będzie można pogadać o autach i grze w piłkę. A teraz to są małe dzieci do niedawna w wózkach. Powiedzmy sobie szczerze, te dzieci dopiero nauczyły się mówić. Do teraz nie znają wielu słów, których my używamy na codzień (piszę jako członek społeczeństwa bardziej letniego niż nieletniego, ale ze względu na mój młody wiek, jestem w stanie zrozumieć krytykę. Sam dopiero od ziemi odrosłem).

Patrzę też na dzieci mojego rodzeństwa. One już niedługo będą w wielu 6 lat, a naprawdę przed chwilą były w wózku. Do teraz noszone są na rękach (z rzadka).

Ja poszedłem do zerówki (ale, jak zawsze dumnie zaznaczałem, nie do przedszkola tylko do szkoły) w wieku 6 lat. Jako jedyny zawsze tyle lat ile mieć powinienem, bo miałem urodziny w wakacje. Zawsze miałem tyle lat ile się ma w danej klasie. Taka dygresja. Wtedy było tak, że przez 45 minut uczyliśmy się pisać (tylko drukowane litery), a 45 bawiliśmy klockami. Pamiętam, że wtedy tworzyłem najlepsze konstrukcje z klocków kolczastych. Ale koledzy robili najlepsze pistolety :-). Z tym, że ją zacząłem regularnie notować i uczyć się do sprawdzianów dopiero w 4 klasie (10 lat). Wcześniej w zeszytach nie miałem prawie nic, a pisać umiałem, tylko dzięki mamie która co pewien czas zaganiala mnie do podręcznika i dzięki pracy na lekcjach (jak mówiłem nie pisałem w zeszycie, ale w podręczniku wmiarę regularnie).

Oczywiście w 1 klasie umiałem pisać, ale jak to określiła pani “Janek pisze i czyta gorzej niż w zerówce”. W ‘0’ ćwiczyłem na zajęciach (tylko to co w podręczniku, w zeszycie jak już mówiłem raczej nie). W 1 klasie już nie ćwiczyliśmy, tylko od razu pisaliśmy. A uczeń w tym wieku nie pisze, chyba, że ćwiczy na każdej lekcji…

Teraz tak: Ja nie twierdzę, że jestem typowy i na moim przykładzie należy uczyć wszystkich. Ja jestem dość leniwy, ale u mnie w klasie te uwagi, że w zerówce było lepiej dostali wszyscy chłopcy. A dziewczyny były chwalnone. Owszem, w zerówce była tylko 1 dziewczyna, więc pani nie miała porównania, ale to nie zmienia faktu, że dziewczyny były stawiane za wzór. A my wszyscy sobie nie radziliśmy…

A więc jestem gotów stwierdzić, że dopiero w wieku 7 lat uczeń powinien być uczony.

I przyznam szczerze, że nie widzę żadnej z moich bratanic bądź siostrzenic (nie wiem czy nie zostanę za tę tezę rozstrzelany przez rodzeństwo) w ciągu 3-4 lat w szkole. Jeżeli już to w przedszkolu. Ale też nie wiem kto by się z nimi dogadał :-).