Zastanawiam się od paru dni na referendum irlandzkim. Klasycznie tu i ówdzie zapanował schadenfreude że referendum wypadło na “nie”. W Irlandii czy jakiś innych bogatych krajach jest to jeszcze jakoś zrozumiałe. Irlandia już sobie na Unii zarobiła i w sumie teraz fajnie jest zabrać zabawki i iść do domu. Oczywiście byle by wszystkie korzyści i plus zostały – dotacje tak, integracja nie.

Schadenfreude w Polsce nie rozumiem. To trochę tak jak oglądanie rozkapryszonego dziecka bogaczy co czerpie radość z tego że rozwali kolejną drogą rzecz w domu. Bo tak fajnie, bo tak śmiesznie (zwłaszcza jak rodzina wcale nie taka bogata….). . Cała ta sprawa jest kolejnym przykładem na marną kondycję naszej tzw prawicy.

Faktem jest że prawica intelektualnie niczego sensownego po 1989 roku nie była w stanie zaproponować – intelektualne staczanie się Bronisława Wildsteina które możemy w odcinkach czytać na Salonie24, jest tu wymiernym przykładem – tyle że czemu właśnie nie chciała nasz prawica wyzyskać Europy jakie tratwy ratunkowej dzięki której udałoby im się jakoś odnaleźć w 21 wieku? SLD mogła a prawica nie? Zastanawiające jest to iż to przecież taki Dmowski był przed wojną – mimo jego licznych wad – osobą a endecja formacją, która była jakoś w stanie trochę racjonalizmu w naszym kraju zaszczepić. Dziś prawica jest miałka, nudna i zwyczajnie niemądra, zupełnie jak książka Wildsteina.

Prawica dziś jeśli chodzi o UE jest na ostrym wirażu. Pozytywnego programu nie mają, a na negatywny ich nie stać (bo choć tyle wiedzą że bez kasy z UE długo Polska by nie pociągnęła). Desperacki taniec z ratyfikacją traktatu (ich, prawicowego traktatu wynegocjowanego przez ich prezydenta) Lizbońskiego pokazuje zresztą dobitnie ich bezradność.

Dziś cieszą się z tego że “demokracja” wygrała i suwerenność górą. Tyle że jakoś nikt nie zadał sobie trudnu aby zrozumieć czemu Irlandia głosowała na “nie” i nikt nie zdaje sobie sprawy z tego iż de facto dla Irlandii oznacza to abdykację z wewnątrz unijnej suwerenności – Dublin pokazał, że ma wszystkich w nosie i niech UE radzi sobie sama a Irlandię niech zostawi w spokoju (i z dotacjami). Mówiąc zaś prosto – niech sobie Niemcy z Francuzami rządzą Unią, nam w Dublinie nic do tego. Marginalizacja nam nie straszna.

I w sumie do tego sprowadza się również schadenfreude naszej prawicy – my Polacy z prawicy UE mamy gdzieś, niech sobie Niemcy z Francją rządzą. Polska jest wielka i sama sobie da radę. Pewnie nikt za Polską płakac nie będzie, bo w sumie łatwiej będzie sterowac naszym krajem gdy sam się zmarginalizuje na własne życzenie. Aż się prosi aby, wzorem Antak Policmajstra Macierewicza zapytać za czyje ruble prawica ma takie poglądy?