No widzisz i na tym polega sedno – ja tu nie chciałem usłyszeć od ciebie wywodu na temat tego jak usprawiedliwiasz państwową agresje. Zwyczajnie chciałem usłyszeć że usprawiedliwiasz.
Nie będę ze wszystkim polemizował, ale dwie sprawy, piszesz:
“Bez przymusu nie ma wspólnoty. Przykre.”
Na jakiej podstawie tak piszesz? Wspólnoty nie ma bez hierarchii ale nie koniecznie potrzebny jest takowej przymus. Wspólnoty dobrowolne wręcz radzą sobie znacznie lepiej niż te przymusowe. Oddziel hierarchizacje od przymusu.

“Świat bez przestępstw jest nieprawdopodobny, choć pożądany i skutki miałby pozytywne.”
Taki świat nazywa się utopią. Nie jest możliwy świat w którym nie ma zła. Nie byłoby wtedy i dobra. A gdyby tak było to byśmy byli robotami.

“ Świat anarchii jest prawdopodobny, ale skutki miałby dużo bardziej opłakane, niż “przemoc” panująca w krajach nam znanych.”
Na jakiej podstawie stawiasz taką tezę? Na podstawie historii być może?
Wiesz tak to bywa że historia miejsc gdzie panował system zbliżony do anarchokapitalizmu niestety charakteryzowały się zajebistą nudą, więc co tu opisywać. Poszperaj sobie coś na temat Islandii, Irlandii jakieś X wieków temu.
No i mój ulubiony przykład współczesny państwa de facto anarchistycznego – Watykan.

Co więcej przyjrzyj się tak naprawdę na jakich zasadach funkcjonują między sobą państwa a nawet same rządy. To jest nic jak właśnie coś na kształt anarchii .:D

“Masz rację, mam mentalność podobną do Kuby Rozpruwacza :) Nieprawdaż?”
No z mojego punktu widzenia tak. Bo prawdopodobnie z tego co rozumiem gdyby ktoś ci dobrze uzasadnił interesem społecznym że morderstwo kurwy jest mniejszym złem to zapewne byś to uczynił.
Oczywiście na to by trzeba było czasu ale tym się właśnie charakteryzuje taki moralny relatywizm że jak ci ktoś coś dobrze uzasadni to zrobisz cokolwiek co stoi w sprzeczności z twoim subiektywizmem. I co więcej te dysonans poznawczy bardzo prosto zatrzesz.

—
qatryk.pl