Nie pretenduję do roli jedynie słusznej wyroczni, dlatego pozwolę sobie (po dłuższej absencji na TXT) tylko napisać, że przyczyną czasowego marazmu na TXT w moim wypadku był syndrom przejedzenia po przeczytaniu 857 wpisu na SG o tym, jak to każdy przeżywa przedwielkanocne triduum.

Poczułem się takim malutkim, prymitywnym niedowiarkiem, któremu bliżej do zielska wyłażącego z ziemi w ogródku, niż do przegłębokofilozoficznoreligijnych esejów o poziomie wykraczającym poza moje prymitywne intelektualne aspiracje.

I budyń, czy spijanie sobie z dziubków niewiele tu ma do rzeczy.

A jeszcze jak zobaczyłem Joteszowe funkie na obrazku…

Wiosna, Panie Majorze.