W wykonaniu Magdy Umer, w tekście Agnieszki Osieckiej jest coś niezwykle wzruszającego, tylko to przerażenie czai się w tle.
Bardzo wyraźne.

Umer śpiewa leciutko.
Muzyka chwilami wesoła.

Kroki w sieni, nie drżyj tak.
To nie oni, to tylko wiatr.

Zaśnijże już i oczka swe zmruż
Są czarne a szkoda, że nie są niebieskie
Wolałabym.