OD PINO: no i proszę. Z tym, że tekst jest zaledwie wstępem do wstępu, bo kiedy babcia go pisała dzisiaj, siedząc u mnie, zadzwonił telefon i musiała się rzucić przez Kraków z tajną misją, z czego wynikły rozmaite perypetie… Także dzisiaj to jest tylko zahaczka, proszę się na razie witać ładnie, dyskusja będzie jutro :-)

I jeszcze rzeknę, jako ta wnuczka: do pani Krystyny to z szaconkiem, bo się może skończyć źle. No.

_____

Pan Janusz Palikot wyprzedza o epokę przeciętnego obywatela; korzysta z całą świadomością z najważniejszego zasobu jaki posiada każdy, ale wielu o nim zapomniało, lub nawet nie ma świadomości, że posiada. Cóż to jest? po prostu 1,3 kg mózgu.

Jest poza tym artystą, co dotąd publicznie wyraził jedynie Pan K. Kuc (nie dziwota; reżyser… ma „nosa” i dar obserwacji).

Wyprzedzający nie mogą być powszechnie rozumiani/akceptowani, gdyż aparat pojęciowy wyprzedzanych potrafi jedynie poruszać się w obrębie znanych sobie kategorii. Stąd być może szumy w przekazie medialnym; przypisywanie autorowi intencji, jak sądzę, niezamierzonych (patrz: prostytucja polityczna, a zdaniem manipulantów politycznych prostytuowanie się seksualne, co nota bene nie ogranicza się do płci żeńskiej).

W nowym świecie liczy się myślenie, stąd droga do stawiania pytań; właśnie to robi pan J. Palikot.

Każda jego wizualizacja jest syntezą problemu:

1) świńska głowa – symbol mafii, która wkracza w coraz nowe obszary życia, już nie tylko w gospodarkę, ale też politykę;

2) koszulka z napisami jestem…gejem… z SLD – sugeruje dyskusję nt. tego, jaki jest nasz stosunek do inności;

3) penis (?) i rewolwer prowokuje do dyskusji, jak patologiczny (nienaturalny) sex wpływa na poziom agresji…. itd.

Tymczasem zamiast komentarzy_ad rem_wyłącznie uwagi ad personam. Zadziwia, jak wielu polityków i mniej znanych komentatorów wie lepiej co “poeta miał na myśli”.

A tak na koniec: nie jesteśmy społeczeństwem, za przeproszeniem, obywatelskim, to znaczy: nie chcemy rozwiązywać naszych problemów, pozostawiając to rządzącym.

Taka postawa jest anachroniczna, ponieważ żyjemy, jak piszą Jonas Ridderstrale i Kjell Nordström w Funky business … w zupełnie nowym świecie.