[…]„Widok obcego człowieka, po raz pierwszy od dziesięciu lat, obudziła w magu trochę współczucia dla cudzego nieszczęścia.”

Widok obudził chyba.
No i dlaczego?
Nie wynika mi z treści i jakie nieszczęscie?
Trochę nielogiczne moim zdaniem, przejął się nieszczęsciem obcego, a sam wywoływał nieszczęscie u bliskich osób?

Całość ogólnie jakoś językowo bardziej sztuczna niż dwie częsci, alke z drugiej strony taka konwencja basni, w sumie trudno ją pisać potocznym językiem, więc patos nie przeszkadza, choć momentami brzmią niektóre fragmenty niezgrabnie.
Te, co mi się rzuciły, to wskazałem.[…]