a mi sie podoba stwierdzenie o zachowaniu nieadekwatnym do sytuacji, za to adekwatnym do charakteru. no to chyba o to chodzi, by każdą sytuację nasączać sobą, oceniać ją sobą i przeżywać ją sobą.

no i oczywiscie nie uznaje stwierdzenia: “są ludzie stworzeni do zycia za szybą”. taka forma determinizmu czy jak to tam sie nazywa, to normalna kapitulacja.