Zgadzam się z Maxem.

Pierwszy raz sięgnęłam po de Mello kiedy byłam nastolatką i zupełnie mnie to wtedy nie zainteresowało. Odłożyłam.

Wróciłam do niego jako dorosła osoba i uważam, że to jest wartościowa lektura. Może i dlatego, że ten człowiek miał odwagę poszukiwania. Spotkała go za to kara, ale często tak jest przecież.

Co do tego mroku i kształtowania nieukształtowanych…

W jaki sposób nieukształtowany miałby się ukształtować jeśli nie poszukując, czytając, rozmawiając z innymi?

Duchowość to trudny i delikatny obszar naszego życia.

Książki de Mello nie wychodzą w podziemiu, na szczęście. Każdy może przeczytać. Moim zdaniem nie ma w nich nic zagrażającego.

Nie ma sensu łączyć?

Nie wiem.

Buddyści uważają, że wszystko jest jednym . Coś w tym jest.