ciężki jest los konserwatysty.

Musi się taki konserwatysta wybrać do proroka Ezekiela, by poznać Prawdę o sobie.
Sam bowiem głupi jest i nic a nic nie wie sam z siebie o sobie.

Oto i wybrał się jeden, i dowiedział się.

Dowiedział się, że konstruuje swą etykę na tym, czego już nie ma.
Zdziwiło go to, bowiem zdawało się konserwatyście w jego ograniczeniu, że taka np. miłość, prawda, dobro, piękno, życie, godność, wolność, własność — są.
Nade wszystko zaś jest tych wartości i samego konserwatysty Stwórca.
Tak się zdawało.

Ezekiel jednak od dawna wie, że tego nie ma. Od jakiegoś czasu.
Czy kiedyś było, Ezekiel nie wyjaśnia, zresztą słusznie.

Konserwatysta jakoś nie pozazdrościł tej wiedzy Ezekielowi i postanowił pozostać w swej niedzisiejszości.
Istnieje duże prawdopodobieństwo, że stało się tak z pożytkiem i dla Ezekiela.

Konserwatysta dowiedział się również, że ma awersję do nauki przez duże N.
Konserwatysta zdziwił się ponownie, gdyż zdawało mu się, że wie co lubi, a czego nie, co go trzącha i odrzuca — i że nie było na tej krótkiej liście nauki.
Rzeczywiscie jednak, skonstatował konserwatysta, dotąd pisał zawsze słowo nauka małą literą. Majuskułę rezerwował zgodnie ze staroświeckimi regułami języka dla słowa Bóg. Choćby dlatego, że Boga przyjmować należy bezkrytycznie, nauka zaś z założenia krytyce podlega i dogmatów nie posiada. Chyba, że Nauka wyznawana przez Ezekiela jest inna. Konserwatysta nie wtrąca się w cudze wierzenia, więc nic mu do tego.

Konserwatyście nie pozostaje nic innego, jak uznać słowa proroka, który lepiej wie, kto ma awersję do czego — i dalej czytać co lubi, a odkładać na bok to, co ma za bzdurę. Rozróżnienie, co z tego jest nauką zasługującą na małą, a co na wielką literę, pozostawi konserwatysta Ezekielowi i jego współwyznawcom.

Dowiedział się także konserwatysta, że po odrzuceniu argumentu o jakiejś trudnej nazwie, której jako nielubiący Nauki powtórzyć nie umie, a jako nieznający technicznych nowinek nie zdoła skopiować nowoczesną techniką ctrl+c, ctrl+v — otóż po odrzuceniu tego argumentu nie zdoła odróżnić złuszczonego naskórka rąk swoich od człowieka, np. od Ezekiela.
Postanowił więc konserwatysta, dla uniknięcia niebezpiecznych nieporozumień, a także obowiązku samobiczowania, na wszelki wypadek tego argumentu nie odrzucać.
Ucieszył się przy tym konserwatysta, że Ezekiel odróżnić człowieka od naskórka umie, z pewnością jakąś Naukową (wielka litera!) metodą. Konserwatysta żywi nadzieję, iż metoda ta jest bezinwazyjna, na wypadek gdyby kiedyś Ezekiela napotkał osobiście i gdyby Ezekiel zapragnął dokonać rozróżnienia czy konserwatysta człowiekiem jest czy też nie.

Konserwatysta nie może się doczekać, kiedy Ezekiel dopełni swoje imię magicznymi literkami i zasili postępowy front Nauki (tej przez wielkie N).
Powodzenia.

Miło mi, że tak Pan ceni moje wypociny, aby nazywać mnie prorokiem. Nie sądze, żeby Pam sugerował się nickiem, bo jego geneza jest zupełnie inna. Chyba nie posądza mnie Pan aż o taką megalomanię, żebym się za proroczym szyldem skrywał?

No to po kolei:

W oryginale “czego już nie ma” zaznaczone było kursywą. Nie chodziło mi o to, że nie istnieją wartości. Raczej, że są one poddane “procesowi”. Że wartości te zmienne są jak sama rzeczywistość (płynna ; )

“miłość, prawda, dobro, piękno, życie, godność, wolność, własność”

Chyba zgodzi się Pan ze mną, że piękno, dobro, godność, wolność zmieniały swoje znaczenie na przestrzeni dziejów. Z miłością to w ogóle nie wiadomo jak jest. Prawda nie istnieje, a własność jest tu takim małym Pana odciskiem palca jako konserwatsty jak mniemam ;)

Mógłby Pan określić stopień prawdopodobieństwa, że pozostawanie konserwatysty w swojej niedzisiejszości jest z pożytkiem dla mnie?

Jakby na liście rzeczy, do których awersję ma konserwatysta nie było nauki nie podchodziłby ten tak strasznie poważnie do idei istnienia trójcy świętej. Jak również ze sceptycyzmem do “cywilizacji technologicznej”, o której pisze w swoim poście konserwatysta Przychodzień.

Ależ gdzież nauka i bezkrytyczność. Jej pięknem jest właśnie to, że jest procesem. A jak ten konserwatysta godzi fascynację nauką i dogmatem bożym? Bo skoro naukę poważa, to dogmatów nie posiada. Innej możliwości nie potrafię sobie wyobrazić. Co oczywiście nie znaczy, że możliwoście takowej nie ma. Po prostu moja wyobraźnia może być nadto ograniczona.

Oj przepraszam. Współwyznawców ma konserwatysta. W kościele.

Konserwatysta nie odróżnia embrionu od tego co widzi w lustrze. A czy ezekiela od naskórka odróżni to już jest kwetią wykraczającą poza moją wyobrażnię, pdobnie jak wykracza poza nią niemożność odróżnienia embrionu od jego samego.

PS ezekiel zasilił postępowy front nauki.

Pozdrawiam

Po pierwsze przyznaje się, że generalizacje są troche nieuczciwe. Jednak post nie daje możliwości na rozwodzenie sie nad kwestią podziałów w konserwatyzmie. Z drugiej strony muszą być jakieś korelaty ruchu konserwatywnego. Jeśli by takich ie było, to nie możnaby konserwatystów brać za konserwatystów. Oczwiście konserwatysta przeze mnie opisany to z całą pewnoćią nie każdy konserwatysta. Jednakoż śledząć polską logosferę właśnie takie argumenty co powyżej powtarzają się nader często.

Oczywiście, że brak etyki mógłby być potencjalnym źródłem niezczęść. Swoją drogą konserwatyzm (nie spierajmy się już o którego chodzi) lubi biznes i nie zauważa, lub bagatelizuje etyczne kwesie jego działania. A biznes jest zazwyczaj nieetyczny (znowu jestm zmuszony do generalizacji).

Konserwatysta broni wartości ufundowanych na przeszłości”. I o tym głównie jest post. Nie widzi tego, że byt jest “procesem”, że to “co było” unieważnione jest przez to “co jest”.

Eksperymenty dla zysku prowadzą korporacje. Patentowanie genów, niezezwalanie na produkcje leków generycznych (czyli tanszych odpowieników), które mogłyby pomóc wielu biedniejszym ludziom. Właśnie finansowanie ze źródełpublicznych badań jest jednym z możliwych środków przeciwdziałania takiemu stanowi rzeczy.

Jaką Pani proponuje profilaktykę antyalzheimewą? Oczywiście można kazać ludziom rozwiązywać krzyzówki, co zmniejsza prawdopodobiensto Alzheimera, ale to raczej nie zapobiegnie problemowi.

Pozdrawiam

Griszeq pociągnął temat konserwatysty, a ja pociagnę meritum, jak mi się wydaje, czyli wykorzystania nauki dla zdrowia człowieka.
Profilaktyka dla Alzheimera? I dla innych tego typu chorób?
Widzisz, aby cokolwiek naprawdę wyleczyć, trzeba znać przyczynę choroby.Jak już znamy przyczynę, można rozpocząć stosowanie środków, metod, zapobiegających powstawaniu i rozwijaniu się chorób, likwidującym lub minimalizującym przyczyny.
Natomiast biznes, faktycznie tu zgadzam się z generalizacją jest nieetyczny. Biznes woli zarabiac na produkcji leków, niż na zwalczania przyczyn powstawania chorób.Ba! Ileż chorób to efekt biznesu, bo przecież na takim wirusie grypy można zarobić, prawda?
Tak jak wierzę w Boga, wierzę i w naukę, że są metody etyczne leczenia niewyleczalnych dziś chorób. A może my tylko ich jeszcze nie znamy?

Pi razy drzwi znamy przyczynę powstawania Alzheimera. Jest nią ubytek komórek nerwowych w mózgu przez co mózg osoby dotknięty są chorobą zaczyna przypominać gąbkę. Aby powstrzymać ten proces, lub nawet go odwrócić właśnie potrzbne są komórki macierzyste, ponieważ mają one zdolność przepoczwarzania się w komórki nerwowe. Podobnie jest z urazami rdzenia kręgowego. Nie namy innej metody (przynajmniej tak mi się zdaje bo jestem politologiem i to jeszcse nie do końca, a nie lekarzem) naprawy rdzenia niźli poprzez terapię komórkami macierzystymi. Eksperymenty przeprowadzane na myszach dają olbrzymie nadzieje.

Znamy również kilka sposobów pozyskiwania komórek macierzystych np. krew pepowinowa. Jednak najsktecnziejsze są komórki pobrane od zarodków. Nie jestem pewien jak pobranie komórek od zarodka wpływa na jego byt, ale nawet jeśli go to zabija, to stajemy dzisiaj przed wyborem: albo zabijamy zarodek (będący kilkoma dziesiątkami, albo setkami komórek) i dajym nadzieję na wstanie z wózka wielu ludziom. Albo prawo zarodka do życia stawiamy ponad możliwość przerwania gehenny człowieka jeżdzącego na wózku. Osobiście za barbarzyństo uważam stawianie zarodka na równi z cierpiącym, świadomym człowiekiem. Ale oczywiście, to kwestia wartości.

Co do biznesu to podpisujemy protokól zbieżności. Ile to już koncerny różnego typu toczyły procesów o ochronę patentową firmom, które tworzyły kilkadziesiąt razy tansze leki, choćby na AIDS i sprzedawały je w krajach trzeciego świata. Niestety bez demokratycznej kontrli nad wielkim biznesem świat będzie dzielił się na tych, którzy mogą żyć, bo mają pieniądze i tych, których na życie nie stać. U Friedmana czytałem taką śmieszną opowiastkę, jak ten rozmawiał kiedyś z Gatesem. Gates za pomocą swojej fundacji wsparł badania nad malarią 25 milionami dolarów (albo 50, nie jestem pewien). Okazało się, że tym samym podwoił sumę przeznaczaną przez cały świat na walkę z tą chorobą. Przecież mieszkancy rogu afryki nie będą płacić koncermom farmaceutycznym kroci za badania nad lekami. W takim wypadku, a co tam, niech zdychają.

Pozdrawiam

Przykład z komórką jajową i plemnikiem nietrafiony. Bowiem osobno traktowane (czyli przed syntetyzowaniem w zarodek), są dokładnie tak jak naskórek – nikt nie ma fobii na punkcie badań nad komórką jajową lub plemnikiem czy tym nieszczęsnym naskórkiem. Zarodek więc, powstający w zasadzie zawsze naturalnie (in vitro to przecież promil), jest zupełnie w innej kategorii.

Co do podejścia konserwatystów do nauki… Wydaje mi sie, że (generalizując) konserwatyści są dość dobrze wykształconą grupą społeczną i świadomość wagi nauki mają na właściwym poziomie. Natomiast z zasady odrzucają te dziedziny nauki, które kłócą się z ich normami etycznymi. Nie oznacza to bynajmniej, że osoby o lewicowych poglądach mają generalnie w dupie etykę – po prostu najczęściej mają trochę inny kodeks.

Co do kastracji osób upośledzonych. Nie wiem, czy to kwestia empatii. Dla mnie to po prostu fundamentalne stwierdzenie, że każda istota ludzka ma równe i niezbywalnwe prawa. W przypadku osób upośledzonych, bardzo często mamy do czynienia z praktycznym wykluczeniem możliwości posiadania potomstwa -te w zamkniętych ośrodkach czy nawet w domach, zwyczajnie są odcinane od od kontaktów seksualnych. Może to więc trochę hipokryzja? Nie do końca. Zupełnie czymś innym jest jednak celowe zinstytucjonalizowane działanie Państwa.

Mam troche inne przekonania niż Ty – dopuszczam na przykład swobodnie jedzenie szymapnsów, jeslio ktoś lubi małpie mięso.

Co do kwestii aprobowania zmian – konserwatysta ich nie odrzuca, tylko podchodzi ostrożnie. Nie da się zaprzeczyć, że konserwatyści wielokrotnie bronili katastrofalnych bzdur (jak choćby odmawianie praw wyborczych kobiet). Nie da się zaprzeczyc, że mechanicy od społeczenstwa o poglądach zdecydowanie postępowych (MAO, POLPOT, STALIN, HITLER) doprowadzili do milionów ofiar.

Konserwatyści nie nawołują do zaprzestania przeszczepów, czy odebrania praw glosu kobietom. Podlegają zmianom i aprobują je. Natomiast jesli okaże sie, że aprobowana jest eugenika, to znaczy ze konserwatyzmu, w dzisiejszym jego rozumieniu, zwyczajnie nie będzie. Zresztą – ja zwyczajnie wierzę, że pewne fundamentalne kwestie pozostaną w kodeksach etycznych i nie bedą podlegały ewolucji. A jeśli zmieniać się bedą – to ja nie zamierzam tego dożyć.

Pozdro.

Zostawmy już w spokoju kwestię nicków. Chyba obaj możemy kupować legalnie piwo w sklepie, niech więc dyskusję na temat ksyw pozostaną domeną tych, którzy tego piwa kupić jeszcze legalnie nie mogą.

“Niezwykle podobne jest do cynicznego pytania jednego rzymskiego namiestnika sprzed dwóch tysięcy lat, odnotowanego w kilku tekstach źródłowych z epoki. Odpowiedź, jaka padła wówczas, jest dla mnie (i wielu innych) także w pełni aktualna”

Czy mógłby mi Pan przypomnieć odpowiedź. Dawno już z tymi tekstami źródłowymi nie miałem do czynienia. I nie jest to wyraz jakiejś szczególnej pogardy. Ot po prostu nie pamiętam.

“Własność bynajmniej nie jest odciskiem palca konserwatysty: zapisano ją w deklaracji praw człowieka i obywatela, oraz we wszystkich chyba konstytucjach świata”

Pragnę nadmienić, że nawet w tej ojczystej mowa jest o “społecznej gospodarce rynkowej”, co jest sygnałem, że własność oczywiście jest, ale… No i gdzież mi tam się powoływać na wszystkie oknstytucje wszechświata. Skończyłem na G jak Gabon.

“Wolę nie wyobrażać sobie, co jeśli odrzucę arcykonserwatywne nie zabijaj.”

Rozumiem, że arcykonserwatywne “nie zabijaj” obowiązuje również podczas wojny, jak i odnosi się do poglądów z zakresu kary głównej. Czy arcykonserwatysta wprawdzie nie odrzucił “nie zabijaj” ale…

“Ale po odrzuceniu Absolutu i płynącej z niego uniwersalnej etyki, mogę odrzucić i podporządkowanie się państwu”

Z tego co mi wiadomo nie może Pan. Jeśli Pan to zrobi, państwo się upomni jeszcze za doczesnośc i o Pana. Znani są tacy, którzy Absoluty nie porzucili, a podporządkowanie państwua a i owszem. Są i tacy, którzy odrzucając podporządkowanie panstwu, twrając w Absolucie (cokolwiek by to znaczyło) zagrali o majątek i życie bliźnich.

A z uniwersalnością etyki Absolutu również bym nie przesadzał. Metoda naukowa dała znak, że etyka jest pierwotniejsza względem Absolutu. Badania wykazały, że bez względu na rodzaj wyznawanego Bóstwa, czy też Bóstw, lub sceptycyzmu co do ich występowania podstawowe dylemat etyczne przez homo sapiens rozwiązywane są niemal zawsze w podobny sposób (vide wagoniki Hausera).

“Poważnie? A jest jakiś naukowy dowód na nieistnienie Trójcy Świętej?”

O nie mój drogi adwersarzu, konserwatysto, entuzjasto metody naukowej. To Ty mi udowodnij, że Trójca Święta istnieje. Nauka ze swej natury nie dowodzi nieistnienia. Jeśli przedstawi mi Pan dowody istnienie Trójcy z miłą chęcią postaram się je obalić. Jeśli nie uda mi się teog dokonać, ani komukolwiek, kto jest ode mnie błyskotliwszy i lepiej w metodzie rozeznany, wtedy wszyscy ceniący Naukę uznamy jej (Trójcy) zwierzchność.

“Dlatego godzić wiarę w dogmaty z naukowym racjonalizmem i dociekliwością można (i według mnie — należy).”

Cóż. Naukowy racjonalizm i dociekliwość zacząłby od poszukiwania źródeł dogmatu, tutaj na tym padole. I tak metodę naukową ceniwszy nie trudno jest dogmatu się pozbyć. Rozumiem, że zapewne dogmat z racjonalizmem pożenić można (patrząc z perspektywy psychologicznej). Ale dlaczegóż należy?

“Zapewniam, że w Kościele (nie mamy wszak na myśli budynku kościoła) współwyznawców może mieć i konserwatysta i nie-konserwatysta. Utożsamianie konserwatyzmu z chrześcijaństwem jest śmieszne.”

Trudno jest mi również so wyobrazić nie-konserwatystę współwyznawcę w kościele. Kościół przeca z natury swej jest konserwatywny, w jaki więc sposób współwyznaca takim nie miałby być? Chyba, że to taki współwyznawca jak Jan Klata. Postmodernistyczny. I czyżby utożsamianie konserwatyzmu z kościołem jest śmieszne? Oczywiście nie jest to jeden i ten sam byt. Jednak jak żyje, wprzwdzie jestem stosunkowo młody, ale ani razu nie spotkałem konserwatysty, który jakiejś ciągoty katolicko-chrześcijańskej by nie mial.

A co do wyznawania ideologii: zgoda.

“Dość powszechnie wyznawana jest wiara w rozmaite astrologiczne bzdety, różdżkarstwo itp.”

Na marginesie: domagając się szacunku wobec niedowodliwego Absolutu naleałoby szacunek okazać równie niedowodliwym astrolgicznym… kwestiom.

“Wielu ludzi wyznaje również wiarę w efekt cieplarniany wywołany przez ludzkość.
I, mimo że nie mają bladego pojęcia o naukowych argumentach za i przeciw tej teorii, za swoją wiarę gotowi są dać się pokroić. Albo lepiej, pokroić innych.”

Proszę mnie nie wciągać w dyskusję o ociepleniu klimatu. Wielu również nie znając argumentów za i przeciw temu, że ziemia kraży wokół słońca również daliby się za to heliocentryzm pokroić.

“Odróżniam swoje odbicie w lustrze nie tylko od embrionu, ale i od własnej fotografii.
Siebie odróżniam od mojej żony, a ją — od dzieci. Ezekiela także z nimi nie pomylę.”

Uczciwie to tak wykorzystywać w polemice poetykę riposty? Czy wszelakie przenoście poddaje Pan racjonalnej analizie? To taka koserwatywna metoda naukowa?

“Ja mam pytanie, jak mistrz Ezekiel szanowny odróżnia jako podmiot praw (tych pływających) pięciomiesięczny płód w macicy matki, od pięciomiesięcznego wcześniaka w inkubatorze?”

Przyznam szczerze, że mistrz z tym ma gargantuiczny problem. Ale się nie poddaje i ciągle myśli.

“A może to kwestia umowna jest?
Jeśli umowna — propozycja konserwatystów by umówić się na granicę możliwie najwcześniejszą, jest godna rozważenia. Czyż nie?”

A popatrz drogi kolego konserwatysto: czyż nie umówić się na granicę, że tylko mężczyzna ma prawa wyborcze? Niebezpieczne takie umawianie się, nieprawdaż?

“Gratuluję zarówno mistrzowi Ezekielowi, jak i Nauce (pamiętajmy o wielkiej literze).
Ta bezosobowa, pospolita nauka (małą literą), frontu nie tworzy; ją samą dzieli niezliczona ilość frontów.”

Ale jakże ta nauka ma wiele frontów? Chyba front powienien być jeden jedyny, bo i prawda jest jedna. Chyba, że owa nie istnieje, pamiętać wszak należy, że ta ma charakter relacyjny (między umysłem, a rzeczywistością).

Precyzując: ezekiel zasilił front metody naukowej. Zgłęia ją (z pewnymi trudnościami, bo nigdzie nie może kupić książki Kuhna “Struktura rewolucji naukowych”) i jej historię. I za sprawą błyskotliwszych niż on wie, że do prawdy zbliżać się dzięki metodzie naukowej może niczym wykres funkcji (niestety zapomniał jak się nazywa), który do osi się zbliża, lecz nigdy jej nie osiągnie.

I idzie wyciągnąć pranie.

Pozdrawiam konserwatywnego kolegę

że wróciłeś:)
Mam nadzieję, że na jednym tekście się nie skończy.
Jak już widać jedynym czytaczem wcale nie jestem.
A i mam wrażenie, poleciałeś skrótem trochę o konserwatyzmie.Przeczytam dokładniej to się może pokłócę.
Może nie.
Kto wie.

pzdr

A czepiaj się. Choć mysle, ze akurat tym razem zaszło nieporozumienie. Czego by nie pisac o korzeniach, pomysły totalitarne, czy to w postaci socjalizmu (w tym narodowego jak w Niemczech) czy komunizmu (w jakimkolwiek wydaniu) to w miarę najmlodsza – najbardziej postepowa forma organizacji Państwa. Zdrowym kierunkiem była zmiana monarchii absolutystycznych w monarche parlamentarne lub republiki. Zasadniczo – pseudo republiki, ale nie o tym my teraz. Natomiast wykwit totalitaryzmu to zwyczajny rak. Historia pokazała, kto przetrwał, choć totalitarne Chiny wciąż mają się nieźle – ale to i nasza wina, bo zgadzamy się na niewolniczą pracę Chińczyków – cieszy nas produkowanie addidasów za 2$ i sprzedawanie ich za 100$. Poszlismy na ekonomiczny kompromis, wyrzucając etyke na śmietnik.
Zasadniczo – te najnowsze z punktu widzenia historii formy organizacji Panstwa okazały się być krańcowo zdegenerowane.

Zauważ, że w konserwatywnej Anglii nikt nie wpadł na pomysł sterylizacji niepełnosprawnych, a postępowo-lewicowi Szwedzi wprowadzili to bez mrugnięcia okiem… Choć ten argument juz troche ograny i nudny, co nie? ;-)

Pozdrówka.