Bo przecież to w końcu publiczność wybiera sobie spectaclum, a nie odwrotnie.

Internet tworzy nową publiczność, ułatwia weryfikowanie informacji, a przez (pozorną) anonimowość wzmaga odwagę.

Jak publika idzie do innego teatru, to teatr plajtuje. Oczywiście, pod warunkiem, że nie żyje z samej tylko dotacji.