to nie tylko od tego zależy, dla kogo się pisze. Także w jakiej atmosferze i w jakim otoczeniu.

Ja, jakby na to nie patrzeć przyzwyczajony jestem do sporu w którym nie ma miejsca na zmyślenia i przytyki osobiste. Prawdopodobnie Internet nie jest dla mnie.

Okazuje się, ze nawet na niewielkiej przestrzeni nic się nie da zrobić. Tekst powyższy jest o tym, ze nie ma równych miar.

Nie i już.

I ze nie należy zamieniać miejscami kata i ofiary. Bo to jest złe.

A Pani trafnie zauważyła, ze tutaj bardzo często obrażonemu każą się tłumaczyć z tego, że go obrażono. I mają doi niego pretensje, że się obraził. Głupi jakiś.

I nie sadzę, żeby to była kwestia emocji i uczuć. To raczej kwestia… No nie, nie pojadę Herbertem… Kwestia stylu.

Dziwi się Pani, że mimo, że nikogo nie obraża jest obrażana. Niesłusznie. Pani postawa jest odbierana jako słabość i wykorzystywana. Sama Pani jest sobie winna.

A wracając do meritum, to z całym dla moich czytelników szacunkiem, trudno mi wyobrazić sobie dzisiaj napisanie kolejnego tekstu.

Najtrudniej uwolnić się od zarzutu kłamstwa.

Pozdrawiam