zarębiste

:)

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

ku chwale TXT :)

_{Był Noe, Noe, gość co się czasem spinał, ale uwierzył i gdy szedł po gnoju smród już się go nie imał!}

niezbadane są tajniki duszy i sposób krążenia myśli u naszych brytyjskich partnerów. Choć nie tylko brytyjskich.

Uklony

Już to gdzieś kiedyś widziałem. Albo bardzo podobnego. Choć nie w pracy oczywiście :)

Zjebka jest nieodłącznym elementem struktury hierarchicznej. Zjebkę każdy może dostać i każdy może kogoś zjebać. Nie jest miło być zjebanym, ale jebanie kogoś sprawia dość dużą przyjemność. Można zaryzykować twierdzenie, że czym większy dyskomfort jebanego po zjebce, tym większa radość po zjebaniu kogoś przez samego siebie.

Występują różne formy zjebek. Pierwsza to zjebka łańcuszkowa, czyli pierwsza tzw. “główna zjebka”. Powoduje powstanie łańcuszka następnych zjebek. Pierwsza zjebka z reguły pochodzi od szefa, chyba, że szef wcześniej został zjebany np. przez żone, dzieci lub policjanta z drogówki. Zjebany przez szefa po minięciu pierwszego szoku tzw. “szoku pozjebkowego”, zaczyna odczuwać nieprzepartą chęć zjebania kogoś drugiego. Szuka więc kogoś do zjebania, a taki zawsze się znajdzie. Ostatnim do zjebania jest zwykle młodszy kontroler. Myli się jednak ten kto myśli, że to koniec łańcuszka. Bo młodszy kontroler jadąc do domu, zjebie kontrolera biletów, dalej zjebie żonę, że zupa była za słona. Żona za to zjebie dzieci, że brzydko piszą. Ostatnim ogniwem łańcuszka jest zjebany przez dzieci pies.

Zjebka może być zaskakująca lub oczekiwana. Przy szefach, którzy lubią często zjebać, ta druga częściej występująca. Zjebka “oczekiwana” jest lepsza dla zdrowia psychicznego. Potencjalny zjebany wie, że zostanie zjebany i za bardzo się tym nie martwi. Przychodzi przyjmując zjebkę, a w myślach już zastanawia się kogo by tu zjebać. Czasem nawet lepiej jest zostawić powód pod zjebkę bo wtedy wiesz za co szef cię (będzie jebał) zjebie i możesz na to (jebanie) zjebanie przygotować logiczne argumenty. Zjebka “zaskakująca” jest o wiele gorsza. Nie wiesz kiedy nastąpi i nie możesz się do niej przygotować. Taka zjebka jest bardziej dokuczliwa i zostawia rysy w psychice. Są też zjebki “powierzchniowe” i zjebki “totalne”. Zjebka “powierzchniowa” tylko tylko leciutko dotyka Twoje “ego”, zaś po zjebce “totalnej” zjebany czuje się totalnie zjebany i najchętniej by się najebał. Można też zjebać się samemu, taka zjebka nie jest jednak zbyt dokuczliwa, bo ileż można jebać samego siebie, jak już wszyscy naokoło Cię zjebali.

fajne, nie znałem.
Prawdziwie naukowa klasyfikacja tych ,,zjebek” róznych.

A w ogóle to ile tu dzisiaj wulgaryzmów padło, , no, no,.
Jestem pod wrażeniem:)

właśnie dostałem maila łańcuszkowego z fragmentem wywiadu, jakiego Gustaw Holoubek udzielił w 2006 roku. Chciałem to umieścić u mecenasa Kmieciaka, albo u WSP Starego, bo dotyczy ich ostatnich notek, ale ze względów oczywistych podrzucam to Panu;-)

Gustaw Holoubek na temat polskiego życia politycznego:

Przytoczę taki obrazek obyczajowy, który moim zdaniem dobrze ilustruje to, co się teraz dzieje w polskiej polityce. W jednym z teatrów na próbie Kalina Jędrusik zapaliła papierosa. Na scenie nie wolno palić papierosów. Zbliżył się strażak i powiedział: “Proszę zgasić papierosa, bo tu nie wolno palić”. A Kalina jak Kalina – z wdziękiem odparła: “Odpierdol się strażaku”. I on strasznie się zamyślił, poszedł za kulisy i tam trwał jakiś czas. Potem nabrał powietrza, wrócił na scenę, ale tam już nie było Kaliny, tylko Basia Rylska. On jednak tego nie zauważył, bo oczy zaszły mu bielmem z wściekłości, i krzyknął do Rylskiej: “Ja też potrafię przeklinać, ty kurwo stara!”. Kompletnie zdumiona Basia pobiegła do Edwarda Dziewońskiego, który był reżyserem spektaklu, i powiedziała mu, że strażak zwariował, bo ją zwyzywał bez żadnego powodu. Dziewoński strasznie się zezłościł, poszedł do strażaka i powiedział: “A pan jest chuj!”. Przy czym strażak na posterunku też był już inny…

Więc tak wygląda życie polityczne w naszym kraju.

(fragment wywiadu z 2006 r.)

Podobnie do Grzesia już to gdzieś czytałam wcześniej, ale takie historie trzeba koniecznie przypominać.

Mnie one zawsze doprowadzają do śmiechu niepochamowanego niczym. Ryję i ryję.

Jak jednak można nie odróżnić Kaliny Jędrusik od Barbary Brylskiej? Kolejna zagadka wszechświata.

Można to tłumaczyć jedynie tym, że strażak pojechał wspólnym mianownikiem piękna…

że o Kalinie Jedrusik, mogę coś zapodać?
Jakoś nie mogłem znaleźć tej piosenki, a może jej nie było , jak pisałem oi najpiekniejszych głosach kobiecych, ale jednak jest:

No i Osiecka…

Pozdrawiam.