Dobry tekst. Jest pasja w nim i spostrzeżenia dobre.

W niekórych miejsach trochę jednak przeszarżowałeś. Luknąłem sobie tutaj i widzę, że w seminariach uczą łaciny, greki, hebrajskiego. To są jednak języki. Po południu mają lektoraty z języków nowożytnych. Co do muzy, to mają tam muzykę kościelną. Być może coś jeszcze o śpiewie mówią na liturgice, nie wiem. Kazania uczyć mówią – jest homiletyka przecież, wykłady i ćwiczenia.

Jak się na ten plan popatrzy to wydaje się, że jest w miarę poukładany, co? A zatem chyba jednak uczą, natomiast inną kwestią jest, czego kto się nauczy.

Ojciec Bocheński mówił, że trzeba by przywrócić należną rolę uniwersytetom. Porobić takie wyższe szkoły zawodowe dla zdobywania zawodów, np. dla lekarzy, prawników czy proboszczów, a na uniwersytetach wykładać szlachetne przedmioty uniwersyteckie. Może coś w tym jest. Może rzeczywiście w seminariach za bardzo produkują teologów zamiast duszpasterzy.

Fajnie to napisałeś:

Mamy lekcje religii na których rozprawia się o dwoistości osoby Jezusa

To chyba właśnie jacyś teologowie takie lekcje prowadzą :-). Z drugiej strony nie wiem, jak inaczej, przy jakiej innej niż katecheza okazji, można powiedzieć o tej naturze Chrystusa. Wiesz, kto załapie ten załapie, ale jakoś chyba o tym mówić trzeba, żeby ludzie nie tylko miłe tradycje w tym chrześcijaństwie widzieli.

Na koniec tak sobie pomyślałem, że być może czasami zbyt wielką wagę przykłada się do tej całej jakości księży, wiernych itd. Jest jak jest. Może inaczej się nie da. Patrz, przecież te chłopaki, co do seminariów idą, biorą się z ludzi. Z takich, jakimi ci ludzie są. Może nie da się znaleźć chłopaków lepszej jakości? Każdy z tych chłopaków jak seminarum skończy to zawodowo w miarę jest biegły – pogrzeb poprowadzi, mszę odprawi, wyspowiada. A że duszpastersko nawalają? W sześć lat możesz z gościa zrobić w miarę biegłego fachurę w jakiejś dziedzinie. Natomiast z tym duchem duszpasterskim, ikrą duszpasterską, czy jak to nazwać... Co tu można zrobić?

Jeszcze raz – brawa za tekst.

Pozdro.