Skłaniam się ku stanowisku Pana yayco, zwłaszcza zawartemu w zdaniach:

Drugi akapit daje świetne podumowanie uzasadnienia dla stanowiska wyrażonego w pierwszym. Widzę to zupełnie podobnie. Trzeba nam czerpać ze współczesnego słownictwa, czasem może mniej (w/g naszej miary) pięknego, ale przecież żywego i trafiającego do ludzi młodych wiekiem, zapatrzonych w przyszłość raczej, niż historię ceniących (do czego z wiekiem się dochodzi dopiero).

To zresztą wyjątkowo skuteczny sposób na promowanie zupełnie tradycyjnych wartości i wzorców, ale bez bagażu skojarzeń, zmuszających do opatrywania tekstu zastrzeżeniami, jak te, tak dokładnie rozwałkowane powyżej, dotyczące słowa “inteligencja”.

Lepiej, tak myślę, znajdować nowe słowa albo i nowe zastosowania dla słów dotąd inaczej używanych, niż uruchamiać całe tabuny znaczeń, które i tak żyją tylko na kartach historii.