“Nagabywanie” to był tylko eufemizm. Zestawiać wizytę świadków Jehowy ze spotkaniem z owymi panami, można tylko na zasadzie kontrastu. Jeżeli w grę wchodzą takie przestępstwa jak groźba karalna, gwałt, okaleczenie, można odmówić przyznania ochrony międzynarodowej. Cóż zatem jeśli nie te właśnie przestępstwa będzie stanowiło “poważną zbrodnię o charakterze niepolitycznym”? Jeśli spełnienie groźby jest prawdopodobne, a doświadczenie wskazywałoby, że prawdopodobieństwo jest ogromne

Właśnie ten zacytowany wyżej artykuł daje państwu możliwość wybrzydzania. Jest jeszcze inna furtka, oto art. 32 Konwencji Genewskiej:

“1. Umawiające się Państwa nie wydalą uchodźcy, legalnie przebywającego na ich terytoriach, z innych powodów niż bezpieczeństwo państwowe lub porządek publiczny.

2. Wydalenie takiego uchodźcy może nastąpić jedynie na podstawie decyzji podjętej zgodnie z przewidzianą przez prawo procedurą. Uchodźcy powinno się, chyba że ważne powody bezpieczeństwa państwowego przemawiają przeciwko temu, zezwolić na przedstawienie dowodów na swoje usprawiedliwienie, złożenie odwołania i na posiadanie w tym celu przedstawiciela przed właściwymi władzami lub też przed osobą lub osobami specjalnie do tego wyznaczonymi przez właściwe władze.

3. Umawiające się Państwa przyznają takiemu uchodźcy rozsądny okres na staranie o legalne przyjęcie w innym państwie. Umawiające się Państwa w tym czasie mają prawo stosowania takich środków, jakie uznają za niezbędne.”

Takie grożenie, zmuszanie jest bez wątpienia naruszeniem porządku publicznego.

Wystarczy tylko egzekwować Konwencję, inaczej możemy sobie wyhodować takich uchodźców, jakich wyhodowały sobie Hiszpania i Wlk. Brytania, ze skutkami wiadomymi.