Zgadzam się, że rozwój pewnych dziedzin medycyny trudno jednoznacznie ocenić.

Bardziej ogólnie mówiąc, jest wiele zjawisk wymykających się jednoznacznym ocenom.

Ależ ja się błyskotliwie wypowiedziałam…

Natomiast mam poniekąd w rodzinie kogoś, kto jest lekarzem w jednym z najlepszych w Polsce oddziałów neonatologii więc mam informacje różne z kompetentnego źródła.

Rozmawiamy czasem o wątpliwościach, o rozwoju (szybkim) pomocy tym maluchom, i o tym jak bardzo rodzice swoim dzieciom kibicują. Czasem tak, że i lekarzy to dziwi.

Jeszcze na chwilkę wrócę do tej książki, chyba jest ona dla mnie objawieniem z wielu względów, więc proszę o wyrozumiałość.

Był taki czas, że postępem było zawiązywanie zwisających naczyń krwionośnych sznurkiem w miejsce przypalania ich rozgrzanym do białości żelastwem.

Żyjemy w czasach oczywistości jak narkoza, aseptyka, antyseptyka itd.

Dawniej uważano, że różnych schorzeń się nie operuje (wyrostka na przykład bo to się wiązało z otwieraniem jamy brzusznej, co było niedopuszczalne) i zostawia się chorych ich własnemu losowi .

Lekarze używali zardzewiałych narzędzi, które wycierali w ubranie.

No…