Uwielbiam czytać o tym, że coś napisałam wcale nie napisawszy.
Nawet się do tego przyzwyczajam. Choć to nudne.

Nie ja przestawiam tylko mnie się w oczach przestawiają. Te literki.

W związku ze związkiem powyższym dalszy ciąg wywodu Pańskiego jest od czapy.
No chyba, że się strasznie chciało komuś dokopać, nieprawdaż?
Jasne, że nieprawdaż; bo Pan, Hodowco, jest przecież uosobieniem cnót wszelakich.

No, a skoro mamy za sobą ustalenia podstawowe, to może Pan już zleźć z tej Ambony. Leporowskim to Pan nie jest i nie będzie, nawet jak na uszach własnych nauczy się chodzić. Bez asekuracji.

“Mięgusze”. Pffff…