Nie wiem po co się Pan tak napracował, bowiem z tego omówienia wynika jedynie, co następuje:

1) Nie rozumiejąc znaczenia odsyłaczy do tekstu oryginalnego i polskiego przekładu, daje Pan świadectwo, jako osoba nie rozumiejąca pojęć typu: prawo autorskie, plagiat, piractwo internetowe. Nie mówiąc już o tym, że podanie odsyłacza do tekstu oryginalnego, daje czytelnikowi znającemu dany język możliwość skorygowania ewentualnych błędów tłumacza.

2) Nie rozumiejąc pojęć psychologicznych, daje Pan świadectwo sobie, jako psychologowi.

3) Nie czytając podanych odnośników i materiałów źródłowych (a bo to nie po polsku, a bo to nie w językach słowiańskich, a bo to szukanie na danej stronie szwankuje), wystawia Pan sobie świadectwo, jako (proszę wybaczyć słowo) – leniowi.

4) Pomstując na języki publikacji, wystawia Pan sobie świadectwo, jako człowiekowi nieświadomemu faktu, że już od dawna język angielski stał się oficjalnym językiem nauki. Językiem, w którym trzeba publikować, jeśli chce się wyjść z własnymi pomysłami, badaniami, teoriami poza lokalną, narodową piaskownicę.

Nie rozumie Pan pojęcia temperament?
Przeszukanie tylko jednej bazy opracowań naukowych daje kilkaset wyników, wśród których jest kilkadziesiąt odnoszących się w sposób bezpośredni lub pośredni do badań Pawłowa. Niestety tylko angielsku. :)

Nie rozumie Pan w jaki sposób badania Pawłowa na psach można ekstrapolować na ludzi? Wydaje się Panu, że nikt inny badań opartych na wcześniejszych pracach Pawłowa nie prowadził na ludziach? Nie rozumie Pan pojęcia “hamowanie transmarginalne”?
A to pech! Przeszukiwanie tej samej bazy danych daje ponad 100 prac naukowych odnoszących się ŚCIŚLE do tego pojęcia!

Nie rozumie/zna Pan zależności między biochemią, fizjologią a temperamentem i, co za tym idzie – zachowaniem? To polecam książkę napisaną przez Polaka, prof. Jana Strelaua. Niestety, o zgrozo! :), jest to również książka wydana po angielsku. Nosi tytuł: Temperament: a psychological perspective. Z tej pozycji, patrząc na przedstawione przez Pana zastrzeżenia wynikające z Pańskiej niewiedzy, polecam szczególnie rozdział czwarty, zatytułowany: “Physiological and Biochemical Correlates of Temperament”.

Nadmienię też, że prof. Strelau (wraz z prof. Bogdanem Zawadzkim) jest autorem Kwestionariusza Temperamentu, przetłumaczonego na kilkanaście języków, który poza lokalną piaskownicą znany jest jako : “Pavlovian Temperament Survey”. Znaczy – “psie” badania Pawłowa, można jednak ekstrapolować na ludzi. Czy coś. :)

Tekst, który przedstawiłam, nie jest tekstem naukowym. Jest tekstem przeznaczonym dla czytelnika-laika, omawiającym w prosty sposób dość ważną sferę badań Pawłowa i ich potencjalne wykorzystywanie dla sterowania ludzkimi zachowaniami. Czytelnik-laik, którego temat zainteresuje może szukać dalszych prac i tym samym samodzielnie pogłębiać znajomość zagadnienia.
O czytelniku-profesjonaliście, takim jak Pan, nie będę się już więcej wypowiadać. Pana “omówienie” mówi samo za siebie.