Mam od jakiegoś czasu potrzebę, żeby odnotować, że ładnie Pan pisze. Dokładnie o to mi chodzi – układa Pan ładne zdania. Nie wiem, czy to talent, czy się Pan z biegiem czasu wprawił, a może w jakiejś proporcji zdarzyło się i jedno, i drugie. To w sumie bez znaczenia, kiedy ma Pan już wynik. Niektórym wydaje się, że ważne jest tchnienie, iluminacja lub nagłe odkrycie, czy po prostu samo pisanie i ciekawa historia, a słowa są tylko instrumentem. Piszą (mówią) bez umiaru, popisują się (nie wiadomo po co). Piszą z ewidentnymi błędami (mimo upomnień, nie poprawiają się), bezwstydnie miałko, bez sensu i składu. To próżność. Przecież nie muszą tego robić – wybrali. Nie szanują ani siebie, ani czytelnika. Słowem, żeby oddać sprawiedliwość, zgłaszam, że widzę różnicę. Nie kadzę, sprawozdaję. Nie wiem, czy można łatwo zrozumieć, co chciałem przekazać. No, ale wszystko jedno – pozdrawiam świątecznie w tym raczej przykrym czasie!

Nie ma znaczenia jak daleko jest do morza, jeśli światło zapalone przez Szanownego Pana oświetla podróżnikom drogę, to wystarczy. A to, że oświetla wynika z komentarza pana Referenta. :)

Pozdrawiam

Myślenie nie boli! (Chyba, że…)

Dziękuję za dobre słowo. Naczytałem się, przez z górą osiem lat, Pana (i może paru jeszcze dobrze i z sensem piszących w sieci po polsku i po angielsku) tekstów, to może i mi się udzieliło trochę (serio, bez kadzenia), bo świadomego wysiłku z mojej strony, co ze wstydem pewnym przyznaję, nie było, na ogół. Właściwie, to wydaje mi się, że im mniej się “staram” (a najlepiej w ogóle), tym lepiej to wychodzi. No i piszę tylko wtedy, gdy coś mi się w głowie zaczyna pisać i spokoju nie daje. Podsumowując, nie ma w tym jakiejś wielkiej mojej zasługi, ale w sumie co za różnica, jeśli Czytelnikowi się podoba? Pozdrawiam!

przywalił ;-) Zresztą ja jestem zupełnie niezły. Piszę, jakbym był w stanie ocenić i rozróżnić. W głowie się przewraca, a kompetencję mam ściśle referencką, zatem wychodzę poza jej granice. Mogę odpowiedzieć na pytanie o konstytucję (he, he, he…) i to w dodatku na pytania sformułowane nie przez każdego, ale tych, którzy się na konstytucji cokolwiek znają, ale na inne pytania? Żeby przydać siebie legitymacji, proszę się trzymać, porównam Pana zdania do zdań tłumaczy pism Borgesa. Na przykład. Tam także w każdym zdaniu była część całości albo nieuchronnie ją zapowiadała. Nic zbędnego. Śliczne. Niech się Panu nie przewróci w głowie, zresztą mogę nie mieć racji, jak wspomniałem.

:)

Pozdrawiam

Myślenie nie boli! (Chyba, że…)

Chętnie bym temat kiedyś pociągnął, ale nie możemy sprawy odnosić już do siebie, bo jak ktoś z boku zacznie to czytać, czego nie możemy przecież wykluczyć, to zobaczy w nas kogoś zupełnie innego ;-) Ale zgodzę się łatwo na coś jeszcze innego, choć w związku, że szkoda marnować czas na robienie niektórych rzeczy za wcześnie.

A do Pana Jerzego, wyjątkowo, w związku ze Świętami, koncyliacyjnie (w czym nie mam wprawy), bo nie daje mi to spokoju, powiem tak: byłem na marszu, mimo że umowa o pracę mi tego zakazuje, głosowałem na PiS, staję tam gdzie do tej pory (tak mi się przynajmniej wydaje, że nie zmieniłem przez ostatni miesiąc poglądów), i jak Pan to wyjaśni? Czyjej d…y bronię i w jaki sposób? Niech Pan się zastanowi, czy to nie jest bardziej skomplikowane? Niech się Pan też zastanowi, czy mam prawo się zirytować na Pana i czy czuć się obrażonym (to na marginesie)? I czy zostawia mi Pan drogę wyjścia (sobie zresztą też)?

Koniec z polityką, idę na kolację.

Pozdrawiam
referent

Bardzo mało Pan rozumie, zwłaszcza w części odniesionej do mnie, co w sumie mogłoby kończyć tę kwestię. Tylko po co Pan tym się chwali… Do takich mądrości nie trzeba wykształcenia, ani nawet doświadczenia życiowego. Na tym poziomie i w tym duchu każdy ma coś do powiedzenia: i profesor fizyki, i inkasent gazowy. Jak o leczeniu reumatyzmu, ustawieniu drużyny Nawałki i wyższości Bożego Narodzenia na Wielkanocą. I jest to równowartościowe, bo wszyscy wypowiadają się w duchu potocznym, wyrażają swoje wew. intuicje, nieweryfikowalny światopogląd i niepolemiczną wiarę. Na przykład, inkasent gazowy nie musi wiedzieć, że demokracja to nie są jednak rządy większości, a przynajmniej tego pojęcia nie da się zamknąć w tej charakterystyce. Słyszy to wokół i przemawia do niego prosta arytmetyka tego hasła, daje mu poczucie uczestniczenia w życiu społecznym, a może nawet polityce. Ale to jest o wiele bardziej złożone, ma m.in. istotny wątek aksjologiczny, który został w tej definicji pominięty. Redukcja problemu świadczy albo o niewiedzy, albo prostactwie umysłowym, albo o postępującym odchyleniu cywilizacyjnym. A może o wszystkim tym na raz. Takie stawianie sprawy urąga wiedzy, którą przez wieki nasz krąg cywilizacyjny gromadził na ten temat, często po dramatycznych epizodach. Szkoda zresztą gadać. Zawsze było tak, że o pewien depozyt dbają nieliczni, reszta zaś – nawet jeśli posługuje się tymi samymi pojęciami – w gruncie rzeczy ma inną pozycję. Ale o czym to ja miałem… Właśnie, jest Pan beneficjentem tego systemu, tego, że ktoś za Pana czyta i myśli, choć wydaje się, że demokracja, to rządy większości, że nagle mózg elektronowy, po wyborach do Sejmu, może obsłużyć Pan Staszek z ulicy, i że to będzie działało. Nie będzie, tylko tego jeszcze nie widać. Zmarnowany czas. Wahadło raz puszczone wróci wychylone bardziej. Z jeszcze prymitywniejszymi gębami. Miłego dnia.

Uszanowanie
referent

Pisze Pan tak zwany KOD. To brak szacunku, czego nie podzielam. Nie mam z tym ruchem nic wspólnego, nie znam nawet jego członków, ale na zasadzie symetrii jest Pan dla mnie tak zwanym Jerzym Maciejowskim. Tak samo realnym; paradne są te Pana interpretacje, czy też przypisywanie mi intencji ;-) Wyjaśniam tylko to, bo reszta to skrajny bełkot. Nie wiem, czy nieuctwo, to może mieć różne przyczyny.

“Łączę wyrazy należnego szacunku”. Tak podpisywało się pisma, gdy chciało się dać do zrozumienia, że rozmawia się z nikim i wyraża “żaden” szacunek. Taki inteligencki kod z dawnych epistolarnych czasów. Nie wiem, czy Pan to wie.

Ukłony, bez odbioru
referent

Ja też nie kojarzę ówczesnej inteligencji świeckiej. Przy czym ja jej nie kojarzę zupełnie. Natomiast miałem okazję poznać kilka osób, które używały wówczas zwrotu “psu na budę”. Znaczyło to tyle, co “po nic”. To jednak nie jedyna poprawna interpretacja. Chodziło bowiem o akcję charytatywną dla Reksa.

– Od Zygmunta ukłony i różne wyrazy.
– Od jakiego Zygmunta?
– Od trzeciego Wazy.

referent

;)