zmartwiła mnie Pani tym wpisem. Poważnie.

Jedźmy zatem po kolei, żeby nie było, że coś opuściłem, albo przemilczałem, dla wygody.

Ja nie zamierzam się z Panią porównywać. Ani swojego bloga z Pani blogiem. Mam wrażenie, że nieco inny zestaw osób (choć tylko nieco) rozmawia, na dodatek o innych rzeczach. Często innym językiem. Przyznam, że mnie bardziej odpowiada ten tutaj. Ale to oczywiście kwestia gustu. Każdy chwali swoje.

Ale zgadzam się, że Pani jest nierozumiana inaczej.

O! Znowu się zgadzam, że każdy ma prawo. Ja ogólnie jestem za wolnością wypowiedzi. Cieszę się też, że doświadczenie własne, do którego mam wrażenie dochodziła Pani dość długo, skutkuje tym, że dostrzega Pani, że to nie jest ładnie jak ktoś ośmiesza inaczej myślących. Zresztą, w tym akurat przypadku, to ja bym jednak napisał: nieudolnie usiłuje ośmieszyć.

Z tą drwiną, to nie zrozumiałem. Odniosłem wrażenie, zapewne niesłuszne, że jest Pani skłonna aprobować, albo co najmniej – ignorować drwiny niektórych blogerów, nawet jeśli godzą w innych ludzi. Na przykład moje, choć nie tylko. Ale rozumiem, że bycie bezpośrednią ofiarą drwin jest czymś innym. Naprawdę rozumiem. Między innymi dlatego, na moim blogu pewne zachowania spotykają się z moją reakcją, nawet wtedy, gdy nie dotyczą mnie bezpośrednio.

No tak. To nawet zabawne, bo wczoraj się znów posłużyłem tym przykładem, próbując wyjaśnić problem granic uogólnienia, przy budowaniu kręgów kulturowych. Złapała mnie Pani.

Z tego cieszę się bardzo, choć przyznam, że nie myślę o sobie jako o mikrokosmosie. Liczba pojedyncza bardziej mi pasuje. Ale to już drobiazg semantyczny. Ja rzeczywiście trochę się znam na pewnych niewielkich wycinkach wszechświata i nie mam pretensji do opisywania całości. A już o cudzych mikrokosmosach, to nawet wolę się nie wypowiadać.

Nie powiem Pani. Mnie kryterium to czasem zajmuje, a czasem nie. Ale zawsze służy mi do odnajdywania siebie wśród innych. Sama powinna Pani sobie odpowiedzieć. Obawiam się, że ani pan Merlot nie ma racji (bo dysponuje zbyt fragmentarycznymi danymi) , ani nie spełnia Pani kryteriów pana Bulzackiego. Ale to są intuicje. Ja się stanowczo wypowiadał nie będę, bo też mam zbyt fragmentaryczne dane. A jeżeli to Panią bawi, to dobrze. Śmiech to zdrowie. Podobno.

Muszę przyznać, że jak to przeczytałem, to krótki włos dęba mi stanął. Już dawno nie przeczytałem czegoś, co by było równie dalekie od moich przekonań i tego co mówię. A ja ostatnio dużo czytałem o tym, ile zła czynię.

Czy Pani naprawdę wyobraża sobie, że ja uważam, że wykształcenie, język i przeczytane książki są kryterium prawicowości? Przecież to nonsens. Ogromna ilość ludzi o innych zapatrywaniach ma znakomite wykształcenie, czyta i pisze książki. Włada językami. To przecież oczywiste. Ja jedynie ubolewałem, że to co dawniej cechowało ludzi prawicy (ale nie jako cecha istotna, tylko przy okazji, bo wynikało z ich pozycji społecznej i ułatwionego dostępu do dóbr kulturowych) dzisiaj jest rzadsze.
Proszę wybaczyć. Znany jest między ludźmi mój szacunek dla pani wykształcenia etc. Ale nie jest to cecha prawicowa. Żadną miarą.

Rację ma pan Bulzacki, pisząc, że to kwestia wartości. To, że ja widzę te wartości inaczej: definiuję je inaczej, inaczej postrzegam ich dynamikę i na dodatek wiem, że nie są równorzędne, ale układają się w dynamiczne porządki hierarchiczne, to nie znaczy, że odrzucam wartości. Przeciwnie, ja uważam się za prawicowca właśnie ze względu na wartości. Często te same, które podnosił onże dyskutant w swoich, jakże stanowczo formułowanych, oświadczeniach.

Ten tekst jest o wartościach. Ja w nim napisałem, że nienawiść nie jest zgodna z wartościami prawicowymi. Na przykład.

Gdybym napisał, że nienawiść jest niezgodna z erudycją, to bym napisał bzdurę nad bzdurami.

Bo nigdy bym nie napisał, że oczytany i wykształcony nihilista jest prawicowcem. To bzdura. Zupełnie nie rozumiem, jak Pani mogła dojść do takich wniosków.

Dla mnie też.

Tego fragmentu znów nie zrozumiałem. Może dlatego, że nie jestem kobietą.

Pozdrawiam serdecznie

PS. Uprzejmie proszę, aby rozważyła Pani możliwość nie rozkręcania, na moim blogu, tego co ja wczoraj skręcałem. Jak chce pani porozmawiać z panem Bulzackim, to może warto szukać go w innych miejscach. Oczywiście nie jest to krytyka tego, że Pani odpowiedziała. To oczywiste Pani prawo. Ale proszę rozważyć moją prośbę. Na przyszłość.