Tylko, że tego typu praktyki nie dotyczyły jedynie Sparty. Miały miejsce we wszystkich ówczesnych państewkach greckich. Różnica polegała na tym, że w Sparcie dzieci były “państwowe” a w pozostałych “rodzinne” – ergo: kto inny podejmował decyzję o uśmierceniu noworodka.
Do upaństwowienia dzieci nawoływał m.in Platon w “Państwie”. Wychowaniem spartańskim, ze szczególnym uwzględnieniem mordowania niepełnosprawnych, zachwycili się też faszyści i naziści, o czym już tu wielokrotnie wspominałam.

Jeśli Grzyb pisze o “postępie”, to ja to Jego pisanie odbieram jako sarkastyczne. W mojej opinii, nawoływanie do powrotu do barbarzyńskich praktyk nie jest ewolucją tylko dewolucją.

O dewolucji ewolucjonistów napiszę za chwilkę, w komentarzu do Lagriffe.