Nie jestem pewna, czy anielski głos Antosi pasuje do piosenek Kryla… Ale wydała płytę z jego utworami, więc muszę ją gdzieś wyhaczyć i chętnie posłucham.
Przy okazji – oczarowały mnie obrazy w tle tego “youtubka”, kobiety na nich są uderzająco piękne. Chciałabym wiedzieć, kto jest autorem, ale to chyba nie do odnalezienia?

pasuje idealnie, niczym yin do yang…:)

Tośka nigdy nie kryła fascynacji Krylem.
A on (w tekście) wciela się w prawdziwego faceta.
W mucho machismo macho, żyjącego prawdziwie męskimi sprawami.
Wojenkami, popijawami, burdelami, kartami…
Ujął mnie – miłosny liścik od ukochanej, wykorzystany do zapisu karcianego mariaszu.:)
W takiego co, nad zabiegi o względy tej jedynej (z naciskiem na jedynej) ma wznioślejsze rzeczy na głowie.
Wystarcza mu jej wyidealizowane wyobrażenie, senny miraż…

Zaś Tośka wpisuje się w archetyp kobiety o społecznie tradycyjnej roli. Tęsknie wypatruje umiłowanego, śpiewając jego piosenkę.
Podobnie, jak Wioletta – dziewczyna do towarzystwa z Traviaty, madame Butterfly, albo inna Carmen… Wydaje mi się, że to one – śliczne jak marzenie – ilustrują tubke.
Kobietony, które realizują się w marszach ze śpiewem na ustach, z reguły nie są najpiękniejsze… Nie dla nich te czereśnie.

Zresztą zerknij na #tagi.:)

Do tego, że teksty Karela Kryla stały się uniwersalne.
Nabrały charakteru ogólnoludzkiego i ponadczasowego, w ogromnym stopniu przyczynili się znakomici tłumacze.
Tacy, jak JKK, kongenialna Maryla Miklaszewska (córka Gwidona), czy skromna, i równie utalentowana, limerystka z Krakowa.
Tu fragment Przewielmożnego Kota, w jej wolnym tłumaczeniu;

“I w tym to dziwnym państwie, jak mogłeś się spodziewać,
wnet zakazali pisać, zakazali śpiewać.
A było im to mało, nakazali dzieciom,
by każde z nich klękało, kiedy przechodzi Kot.
By każde z nich klękało, kiedy przechodzi Kot…”

Nie aktualne?

W kwestii występu Kierownika Jeziora stoję zdecydowanie tam gdzie stoi @ufka2.
W kwestii lapidarności, sam widzisz, że jedna linijka potrafi zastąpić dłuuuugi akapit;-)
W kwestii Tośki osiągamy consensus.

Tylko akapitu żal :))

Chciałem sprawdzić czy jeszcze jestem zalogowany i zrobił się komentarz.

Pozdrawiam

Myślenie nie boli! (Chyba, że…)